چکیده:
اندیشهی مشارکت زنان در فرایند توسعهی سیاسی با رویکرد عدالت جنسیتی- عدالت در منش و کارکرد اجتماعی، اندیشهای فرا فقهی (فقه در احکام) و در حوزهی اندیشه دینشناختی رشد- توسعه (تفقه در دین) از مبانی فلسفه دینی تا مبانی معرفتشناختی تا مبانی هستیشناختی- انسانشناختی، عرصهی اخلاق و فقه احکام و تا عرصهی تحقیق توسعهی دینشناختی است. پردازش گفتمان تحقیق و توسعهای دینشناختی اندیشهی ترقی (رشد- توسعه) در فصلی از بازخوانی درونزای خویش در سطوح سهگانهی مبانی نظری، الگوی مطلوب و نیز الگوی علمی تحقیق و توسعه به اصل عدالت جنسیتی در تدبیر فرایند ترقی و به طور خاص عرصهی تحقیق و توسعهی سیاسی میرسد. فصلی از نظریهی دینشناختی رشد- توسعه و گفتمان عدالت جنسیتی، در عرصهی مشارکت زنان در فرایند توسعهی سیاسی، تحلیل و دریافت میشود. ایدهی تبیین شده به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از دادههای کتابخانهای به قلم آمده و اینک پیش روست.
Women’s participation is seen through political development process، with a just gender oriented approach، justice in social disposition and function، in post- jurisprudence way of thinking (jurisprudence in legal provisions)، in the field of growth-development religious studies thought (understanding of religion)، from religious philosophy foundations to epistemology foundations and ontology-anthropology، in the field of ethics and Islamic jurisprudence in legal provisions to the research field and religious studies development.
The research subject and improvement of the thought (growth - development)، is investigated within a chapter using three levels of theoretical principles، desired pattern and scientific research & development pattern taking into consideration the basic gender justice in planning the improvement process and particularly arriving at the field of political research and development. A section on growth-development religious studies and gender justice dispute، in the field of women participation in the political development process، is analyzed and clarified.
The explained idea is written in a descriptive-analytic method by using library data and is now herein.
خلاصه ماشینی:
آیا از نظر اسلام زنان میتوانند در فعالیتهای سیاسی مشارکت داشته باشند و در صورت مثبت بودن پاسخ ابعاد، لایهها و سطوح مشارکت سیاسی آنها چیست؟ دلایل مخالفان حضور سیاسی زنان چیست؟ به طور كلّي، امروزه بحث و بررسي دربارهي مشاركت سياسي زنان، بخشي از مطالعات مرتبط با سياستگذاريها را در مقياس ملّي و بينالمللي به خود اختصاص داده است.
با توجه به اينكه يكي از منابع مسلّم استنباط احكام شرعي در فقه اماميّه سيرهي معصومان (ع) است كه در سه بخش گفتار، كردار و امضا مستند است بررسي و تجزيه و تحليل تاريخ زنان عصر رسالت، به ويژه حضرت زهرا و حضرت زينب (س)، حاكي از مشاركت جدّي ايشان در عرصهي مبارزه با حاكمان بيدادگر بوده كه با انحاء و صورتهاي مختلف انجام پذيرفته است و در اين جهت، همواره از طرف ائمه (ع) تأیید شده و هيچگونه ردعي نيز وارد نشده است.
سخن اميرالمؤمنين علي (ع) در نهج البلاغه به همين حكم عقل اشاره كرده و مسئله را از زمرهي تعبّدهای محض خارج ميكند، «إنّ احقّ الناس بهذا الامر أقواهم عليه و اعلمهم بأمرالله فيه»؛ شايستهترين مردم براي زمامداري، كسي است كه توانايي او براي ادارهي جامعه از همه بيشتر و به امر خدا در اين باره آگاهتر باشد (فيضالاسلام: خطبه 172).
» بر مدّعا مشكل است، زيرا شواهد حال و شأن نزول آيه اين احتمال را تقويت ميكند كه آيهي مزبور مربوط به نظام خانوادگي، آن هم زن در مقابل شوهر و با دو تعليل در متن آيه باشد بدون اینکه هيچ ارتباطي به مسائل اجتماعي، سياسي و از جمله مسئلهی حكومت و رهبري داشته باشد، زیرا آن دو تعليل، با هم مدرك قواميّت قرار گرفته است.