چکیده:
در این مقاله،نویسندهی محترم با تکیه بر تجربیات خویش،ضعف و نابهسامانی درس املا را در وضعیت کنونی بررسی کرده و برای حل مشکلات آن راهکارهایی ارائه داده است.ضمنا در این خصوص،منتظر نقد و بررسی سایر صاحبنظران هستیم.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به این مهم،اگر فرضا همهی سازوکارهای آموزشی در شیوهی کنونی آموزش،خصوصا آموزش املا،لحاظ شود و رعایت گردد ولی ممارست نباشد،نتیجهی مطلوبی حاصل نمیشود؛چیزی که امروز در شیوهی آموزش فعلی از آن خبری نیست و مشق،که خود واژهای کهن و ارزشی در فرهنگ تعلیم و تعلم ما بوده و ابزاری مهم در نظام آموزشی قدیم،جهت بهدست آوردن مهارت درستنویسی تلقی میشده است،با همهی آثار مثبتی که در یادگیری داشته کنار گذاشته شد و ما بهجای اصلاح روشهای سختگیرانهی بعضی از همکاران، درخواستن تکالیف سنگین از دانشآموزان و بهجای منطقی کردن حجم تکالیف و برقراری توازن بین وقت آزاد دانشآموزان با آن تکالیف درسی،برای این که رضایت دانشآموزان را جلب کنیم،یکدفعه مشق را از حیطهی آموزش حذف کردیم و به اصطلاح بهجای حل مسئله صورت آن را پاک کردیم،که به نظر میرسد نهتنها لطفی به دانشآموزان نکردیم بلکه با این اقدام،درحقیقت یکی از فنون لازم یادگیری را بهراحتی کنار گذاشتیم،بهگونهای که دانشآموزان ما در طول سال تحصیلی حتی یکبار هم مشق نمینویسند.
زیرا بهنظر میرسد قرار دادن چیزی به نام تبصره و تکماده در املا و قرائت فارسی علاوه بر کاستن از جایگاه این درس در میان دروس دیگر،نوعی بیتوجهی به زبان ملی و مادری خواهد بود و شایسته است دانشآموزی که نتواند یا نخواهد زبان مادری و ملی خود را خوب یاد بگیرد و الفاظ آن را درست بنویسد از کسب مدرک تحصیلی محروم شود."