خلاصه ماشینی:
زهرا کریمی کارآیی نهادهای بازار کار در ایران مقدمه طی دو دهه گذشته تشکلهای ضعیف کارگری و کارفرمایی در بازار کار ایران نتوانستهاند به صورت مجرای بیان نظرات و خواستههای اعضاء خود عمل نمایند و به همین جهت نارضایتیها متراکم گردیده و اثر منفی بر بهرهوری،سرمایهگذاری و تولید برجای گذارده است.
این تشکلها که میبایست با سازماندهی پیمانهای دستهجمعی،جریان اطلاعات را تسهیل نمایند و بیثباتی و عدم اطمینان در بازار کار را کاهش دهند،در عمل زمینه مساعدی را برای بدهبستانهای سیاسی و اقتصادی و رانتجویی گروه معدودی از رهبران و فعالان خود فراهم آوردهاند.
عملکرد غیرکارآمد تشکلهای کارگری و کارفرمایی و همچنین سازمانهای دولتی متولی تنظیم بازار کار و نیز نهادهای سهجانبه به همراه قوانین انعطافناپذیر ناظر بر بازار کار،دستیابی به رهیافت تعاون و همکاری ناممکن گردیده و عدم اطمینان و بیثباتی در این بازار افزایش یافته و بر سرمایهگذاری،تولید و اشتغال تاثیر منفی گذاشته است.
جهت بررسی آثار عملکرد نهادهای بازار کار بر اقتصاد ایران،نوسانات متغیرهای کلان اقتصادی مانند رشد تولید ناخالص داخلی،تولید سرانه نیروی کار،اشتغال و دستمزد مورد مطالعه قرار گرفته است.
به این ترتیب طی این دوره عدم حضور تشکلهای مستقل کارگری و کارفرمایی،حداقل دستمزدهای بسیار پائین و تسلط مکانیزم عرضه و تقاضا در فرایند تعیین دستمزد در بخش خصوصی،عدم اجرای قوانین کار در مؤسسات کوچک و متوسط کشور به رشد شتابان اشتغال مزد و حقوق بگیران در بخش خصوصی منجر نشده است.
OLI,noitartsinimdA ruobaL fo saerA detceleS ni snoitazinagrO evitaroballoC dna evitatlusnoC fo eloR ehT,)7991(.
A,ellaS knaB dlroW,mrofer esirpretne fo snoitacilpmi gniniart dna tnemyolpme ehT:tnempoleved cimonoce rof slliks weN-anihC,)3991(.