چکیده:
هدف:پژوهش حاضر با هدف مقایسه فراوانی ازدواجهای ششگانه خویشاوندی و غیر خویشاوندی در والدین کودکان استثنایی و عادی به اجرا در آمد. روش:به منظور تحقق هدف فوق،یک گروه 356 نفری از والدین کودکان استثنایی(کمتوان ذهنی،نابینا،ناشنوا و معلول جسمی و حرکتی)و یک گروه 1395 نفری از والدین دانشآموزان عادی در سه مقطع ابتدایی،راهنمایی و دبیرستان مورد بررسی قرار گرفتند.دادههای به دست آمده از طریق محاسبه فراوانی،درصد و انجام آزمون مجذور خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها:یافتههای حاصل از این پژوهش نشان داده است که فراوانی ازدواجای خویشاوندی در بین والدین کودکان استثنایی بهطور معناداری بیشتر از والدین دانشآموزان عادی است.همچنین نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که رابطه معناداری بین تولد کودک استثنایی و نوع خاص ازدواجهای خویشاوندی والدین وجود دارد.نتیجهگیری:رابطه معنیداری بین تولد کودک استثنایی و ازدواج خویشاوندی والدین وجود دارد و فراوانی ازدواج دختردایی و پسرعمه در والدین کودکان استثنایی،بیشتر از انواع دیگر ازدواجها گزارش شده است.
Objective: The current research conducted a comparative study on the frequency of the six types of cross cousin and non-cousin marriag among the parents of exceptional childrens and parents of normal student in karaj.
Method: 356 subject of exceptional childrens parents (mental retarded، blind، deaf and handicap) and 1395 subjects of normal students parents in 3 groups (elementary ،guidance and high school)were selected randomly. The instrument used in the study was the checklist which has been provided and edited by professional in the field. The obtained results were analyzed using X2 test.
Results: The result showed cross cousin marriage rate was more among the parents of exceptional childrens compare with the parents of normal students.
Conclusion: There was a significant difference between exceptional childrens brith and parents cross cousion marriag; the result also showed in exceptional children parents intersecthing cross cousin marriage rate was more compare with other types of cross cousin marriage.
خلاصه ماشینی:
نتیجهگیری:رابطه معنیداری بین تولد کودک استثنایی و ازدواج خویشاوندی والدین وجود دارد و فراوانی ازدواج دختردایی و پسرعمه در والدین کودکان استثنایی،بیشتر از انواع دیگر ازدواجها گزارش شده است.
مندل معتقد است ژنهای مولد بیماریهای نهان که مغلوب2هستند،در اثر ازدواجهای افراد خویشاوند،مجال ظهور و بارز شدن مییابند(میلانیفر،3831)بهطوریکه خطر داشتن بچههای مبتلا در والدین غیر خویشاوند 2%تا 3%است ولی در خویشاوندان درجه سه این خطر به 5%تا 6% در هر تولد میرسد و در صورتی که اعقاب آنها هم نسبت خویشاوندی داشته باشند،این میزان بیشتر میشود(مرکز آموزش ژنتیک،7002).
شیوع اختلالات ژنتیکی در میان فرزندان حاصل از ازدواجهای خویشاوندی موازی(دخترخاله-پسرخاله و دخترعمو-پسرعمو)دو برابر بیشتر از شیوع این اختلالات در بین افراد حاصل از ازدواج خویشاوندی متقاطع(دختردایی-پسرعمه و دخترعمه-پسردایی) است و والدین خویشاوندی که یک فرزند مبتلا داشته باشند،احتمال اینکه فرزند بعدی آنها نیز مبتلا باشد، 31 بار بیشتر است(مختاری و باجا،3002).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همچنین افراد بر حسب انواع ازدواجهای ششگانه خویشاوندی به تفکیک محاسبه شدند جدول 3 همانگونه که در جدول نشان داده شده است،فراوانی ازدواج دختردایی و پسرعمه با 03/4 درصد در بین والدین کودکان استثنایی و فراوانی ازدواج دخترخاله و پسرخاله با 13/8 درصد در بین والدین دانشآموزان عادی،بیشتر از انواع دیگر ازدواجها است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) علاوه بر این بین والدین دانشآموزان استثنایی نوع ازدواج(خویشاوندی و غیر خویشاوندی)به تفکیک نوع معلولیت محاسبه شده است جدول 4.
همانگونه که در جدول نشان داده شده است،فراوانی ازدواج خویشاوندی در بین والدین کودکان کمتوان ذهنی و معلول جسمی-حرکتی با 8/4 درصد بیشتر از گروههای دیگر است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همچنین در بین والدین کودکان استثنایی انواع ششگانه ازدواجهای خویشاوندی به تفکیک نوع معلولیت محاسبه شده است.