خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) جهانی که مستور است گفتگو با شاهین نوروزی به بهانه نمایش آثار در کالری منصوره حسینی علیرضا یزدانی پس از دیدن نقاشیهای شاهین نوروزی در نمایشگاهی که در گالری منصوره حسینی برگزار شده بود، گفتگویی خودمانی با این هنرمند داشتم و او را برخلاف بسیاری از نقاشان،در سخن گفتن هم بسیار توانا یافتم،حرفه شاهین نوروزی گرافیک است و البته نقاشی هم میکند و تاکنون چندین نمایشگاه داشته است با بینش فراخی که نسبت به زندگی دارد،نقاشی را محمل مناسبی برای تجلی احساسهای زیسته خود میداند.
تلقی ما احساس ما و درک ما نسبت به آن تغییر نکرده؟آیا زمان مانند گذشته است ما میگفتیم ساعت ده و نیم است و بعد میگفتیم 20 دقیقه به یازده یا اینکه یازده یک ربع کم اما قرن امروزی میگوییم ده و پنجاه و نه دقیقه،آیا فکر کردهایم چرا زمان اینقدر مهمتر شده که لحظه لحظهاش را حساب میکنیم؟و با این وجود کنشها و زیست امروزی ما متناسبت،قابل درک و گویای تکنولوژی که با آن زیست میکنیم هست؟آیا کلمات،سبک،شیوه بیان ما در خور آن و کارآمد و قابل فهم هست؟اینها نیز حساسیتهای من در کار نقاشی است و نوع نگاه مرا رغم میزند.
ما میخواهیم در همان ابتدای راه شیوه و سبک مختص خودمان را داشته باشیم ولی آیا شیوه نگاه مختص خودمان را هم داریم؟و آن را میشناسیم؟شیوه و هر متریالی که بتواند حسم را بیان بکند،من در کارم استفاده میکنم و فکر نمیکنم که شیوه،سبک،نوع قلم زدن و تکنیکها بتواند روی احساس و دید من کاری بکنند،دید من است که روی آنها تأثیر میگذارد،یعنی این گستره افق دید ما است که شیوه کار ما را تعیین میکند."