چکیده:
تاریخ ایران و اسلام در بسیاری از زمانها آنچنان با هم گره خورده که از یکدیگر تفکیکناپذیر مینماید و در برخی از این جریانات تاریخی،اوج مردانگی و جوانمردی ایرانیان بازتاب بیشتری دارد.جریان ابناء یمن،نشان دهندهی یکی از این جریانات تاریخ است.با توجه به قراین و شواهد،اولین شهید ایرانی،دادویه،نیز از ابناء یمن است،بنابراین جای آن دارد که با دقت بیشتری در آن نگریست. در این مقاله با تکیه بر مدارک و منابع تاریخی این موضوع بررسی میشود که این گروه از ایرانیان اولین دستهای هستند که اسلام را پذیرفتند و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکردند.این امر در پذیرش اسلام و فداکاری و از جان گذشتگی در را آن،توسط سایر ملل کمسابقه است.بزرگترین خدمت ایرانیان یمن را در دفاع از اسلام،زمانی مهمتر مییابیم که پیامبران دروغین و سایرفتنهها و هجمههای مختلف،اوقاتی پرمخاطره را برای مسلمانان رقم میزدند.
خلاصه ماشینی:
"زیرا چطور شاه ایران پذیرفت تا مردی زندانی و دارای قدرت بدنی بالا و ذکاوت را به همراه اسلحه و مردان جنگجو از مدائن به سمت یمن بفرستد در حالی که از آن جا تا ساحل دریا(بصره)فاصله زیاد بود و هرلحظه بیم شورش آنها میرفت این احتمال نیز از نظر دور نیست که شاه او را تحت نظر داشته و کنترل میکرده است.
(همان،644/1)مسعودی نقل کرده که پس از پیروزی وهرز و سپردن قدرت به معدی کرب بسیاری از اعراب از جمله پدربزرگ پیامبر اسلام(ص)،عبد المطلب برای شاد باش به حضوری وی رسیدند،(همان،544/1)حماسهی ایرانیان و وهرز در کتابهای عربی آمده اما در اشعار فارسی مطلبی ذکر نگردیده است.
در نتیجه قول ابن بلخی و کسانی که آن را نقل کردهاند پسندیده است که این زندانیان در زندان انوشیروان در حقیقت فرزندان ملوک و سپاهیان ساسانی بودند که شاه چون برای سلطنت خویش از ناحیهی آنان احساس خطر میکرده،فرمان خروج ایشان را همراه وهرز صادر کرده است.
رسول خدا(ص)و ابناء یمن در اواخر سال ششم هجرت،پیامبر فعالیتهای سیاسی خود را تشدید فرمود و با سایر قدرتها ارتباط برقرار ساخت و طی نامههایی آنها را دعوت به اسلام کرد و یکی از این نامهها را به خسرو پرویز،امپراتور ایران توسط عبد الله بن حذافه سهمی فرستاد.
در این بین جریان کشته شدن شهر بن باذان و حوادث یمن به اطلاع پیامبر(ص) رسید و مسلمانان مدینه متوجه شدند جز ایرانیان و جماعتی از عرب،سرزمین یمن مرتد شده و پیرامون اسود کتاب را گرفتهاند."