خلاصه ماشینی:
"ترکان،زبان فارسی را گرامی داشته و به دانشمندان ایرانی احترام میگذاشتند،از اینرو،روابط آنها دوستانه بود تا جایی که با وجود حمله اوزون حسن به طرابوزان به عللی چند(از جمله سختیهایی که از سوی حکام عثمانی و شام دیده بود،گسترش قلمرو خود در غرب،{P1P}بهانه جهیزه زن مسیحی خود،{P2P}تحریک دولتهای مسیحی{P3P}و از بین رفتن امیرنشینهای حائل میان آق قویونلو و عثمانیها توسط سلطان محمد فاتح و هممرز شدن آنها{P4P}که به شکست اوزون حسن منجر گردید)،{P5P}سلطان محمد فاتح به تعقیب او نپرداخت و به مرزهای ایران حمله نکرد{P6P}و تنها قرارداد صلحی میان این دو بسته شد.
{P6P} سلطان عثمانی یا به دلیل تمایلات شخصی به پیام عرفانی مبلغان صفوی و یا از ترس اغوای لشکریانش توسط این پیامها،علاقهای به جنگ آشکار با اسماعیل نداشت،{P7P}چنان که در کتاب جهانگشای خاقان آمده است که زمان بایزید دوم هیچگاه حرکتی از سوی سپاه عثمانی متوجه ایران نشد،{P8P}با وجود این،وی در سالهای 907-908 ق1501/-1502 م برای جلوگیری از مهاجرت گسترده اتباع خود در ایران،نخستین دستور تعقیب قزلباشان را در آناتولی صادر کرد.
عبدی بیگ شیرازی،تکملة الاخبار،ص 44 و اسماعیل حقی اوزون چارشیلی،تاریخ عثمانی،ج 2،ص 244،شاید هم این همان سفیری باشد که در سال 901 ق1504/ م پس از فتح کامل بغداد و حوالی آن از سوی اسماعیل،همراه هدایایی به دربار عثمانی اعزام شد تا فتح بغداد را به اطلاع برساند(عبد الحسین نوایی،روابط سیاسی و اقتصادی ایران در دوره صفویه،ص 6)."