چکیده:
این مقاله، عوامل تهدید و آسیبپذیری سیاسی امنیت ملی از دیدگاه امام خمینی(ره) را مورد بررسی قرار میدهد. احصای گونههای مختلف تهدیدات سیاسی که از نظر امام(ره) متوجه امنیت ملی و مراجع گوناگون آن است، نشان میدهد برداشت ایشان با رویکرد سنتی، فاصله بعید و بر عکس، با رویکرد مدرن و نرمافزاری قرابت زیادی دارد، زیرا امام (ره) برای منابع تهدیدات داخلی اهمیتی بیش از منابع خارجی تهدید قائل هستند و گونههای تهدید را منحصر در تهاجم نظامی خارجی نمیدانند، بلکه با تکیه بر نقش دین و مردم در قوام یا زوال امنیت ملی، تشتت و نااستواری داخلی، فاصلهگرفتن از اسلام، مشارکتناپذیری مردم، بیگانهگرایی و وابستگی فکری مراکز تولید اندیشه و انشقاق گروههای مرجع را از مهمترین عوامل تهدید سیاسی امنیت ملی به شمار میروند.
This paper studies the political threat and vulnerability of national security from Imam Khomeini’s perspective. Enlisting a variety of political threats from the said perspective will show that his perception was so close to modern approaches rather than traditional ones. As for Imam Khomeini the domestic sources of insecurity was more important than external ones and also he did not believe that threats are only limited to military invasion by other states but due to the role of religion and the people in either strengthening or weakening the national security، for Imam Khomeini domestic unrest، taking distance from Islam، lack of political participation، alienation and dependence of the think tanks to foreigners are the main political threats against national security.
خلاصه ماشینی:
احصای گونههای مختلف تهدیدات سیاسیکه از نظر امام(ره)متوجه امنیت ملی و مراجع گوناگون آن است،نشان میدهدبرداشت ایشان با رویکرد سنتی،فاصله بعید و برعکس،با رویکرد مدرن و نرم افزاریقرابت زیادی دارد،زیرا امام(ره)برای منابع تهدیدات داخلی اهمیتی بیش از منابعخارجی تهدید قائل هستند و گونههای تهدید را منحصر در تهاجم نظامی خارجینمیدانند،بلکه با تکیه بر نقش دین و مردم در قوام یا زوال امنیت ملی،تشتت ونااستواری داخلی،فاصله گرفتن از اسلام،مشارکت ناپذیری مردم،بیگانه گرایی ووابستگی فکری مراکز تولید اندیشه و انشقاق گروههای مرجع را از مهمترین عواملتهدید سیاسی امنیت ملی به شمار میروند.
از قبیل اینکه،نسبتآرای امنیتی امام با اندیشههای اصولی،فقهی و کلامی وی چیست؟بنیادهای هستی شناختی،انسان شناختی و جامعه شناختی شکل دهنده منظومه آرای امنیتی امام(ره)،چه عناصری هستند؟مهمترین زمینهها و بسترهای سیاسی-اجتماعی تکوین آرای امنیتی ایشان کدامند؟بارزترینوجوه و ویژگیهای رفتار امنیتی امام خمینی(ره)چیست؟و بسیاری از پرسشهای مشابه کهاین نوشته،بدانها پاسخ نمیگوید بلکه درصدد است بدین پرسش اصلی پاسخ دهد کهمهمترین عوامل و مؤلفههای تهدید امنیت ملی در دیدگاه امام خمینی(ره)کدامند؟سؤالاتفرعی دیگری نیز مد نظر این مقاله است،مثل اینکه مهمترین مختصات رویکردهای سنتی ومدرن امنیت ملی چیست؟و دیدگاه امام(ره)با کدامیک از این رویکردها قرابت بیشتری دارد؟ فرضیه پژوهش چنین است که منظومه آرای امنیتی امام خمینی(ره)نشان میدهد رویکردایشان با رویکرد مدرن و نرم افزاری قرابت دارد.
1. آسیب رساندن به انقلاب با استفاده از نیروهای داخلی در اندیشه امنیتی امام خمینی(ره)همانطور که اولویت و اولیت نقش مردم در تأمین امنیتملی و مرجعیت آن انکارناپذیر بوده و آرامش و یکپارچگی سیاسی در کلیه سطوح،کارکردامنیت سازی دارد،اولویت این مرجع در تضعیف و شکنندگی بنیادهای امنیت ملی نظام نیزغیر قابل انکار است و اساسا از دیدگاه امام(ره)،تنها و جدیترین تهدید امنیت ملی نظامجمهوری اسلامی،فاقد خاستگاه صرفا خارجی و ناشی از تهاجم و تجاوز نظامی یا اعمالفشارهای دیپلماتیک و سیاسی یا تحریم،مجازات و ایجاد تنگناهای اقتصادی است.