چکیده:
در شرایط فعلی بحث تاثیر تحریم ها بر توسعه نوآوری فناورانه در کشور بسیار رونق گرفته است. معهذا این مباحثات به علت فقر ادبیات نظری در رابطه متقابل تحریم های بین المللی و سطح توسعه فناوری، بار آکادمیک اندکی دارند. سوال اصلی این مقاله آن است که آیا می توان با مشاهده عینی طیف گسترده کشورهای در حال تحریم که در آن کشورهایی با نرخ بالای رشد فناوری در کنار کشورهای درحال سکون قرار گرفته اند، چارچوبی ساخت که به وسیله آن راهبردهای مقابله با تحریم از دیدگاه نوآوری فناورانه ارزیابی شوند. در پاسخ به این پرسش، بر اساس تجربه دو الگوی منتخب چین و هند ، فرآیند طراحی یک چارچوب ارزیابی مرحله نظام ملی نوآوری آغاز می شود که میزان تعاملات درونی نظام ملی نوآوری را در سه مرحله درحال شکل گیری، درحال قوام و بلوغ یافته براساس رابطه بین کانون نوآوری در صنایع دفاعی و مصرفی تقسیم بندی می کند و سپس چارچوبی طراحی می شود که میزان موفقیت راهبردهای مقابله با تحریم را در کشورهای هدف از طریق میزان درجه بلوغ نظام ملی نوآوری توضیح داده می شود. در پایان نتیجه گیری نیز بحث کوتاهی در رابطه با موقعیت کنونی ایران انجام گرفته است.
Given the present situation of UN sanctions against Iran، this paper attampts to answer one basic question: is it possible to present a theoretical framework upon which we can assess the defying strategies of sanctioned countries from NIS approach? To answer this question، the paper presents first a redefinition of the national innovation system in the sanctioned countries containing a duality of strategic and civil sector. Based on the interaction between these two sectors، it presents a theoretical framework، distinguishing three phases of forming، developing and maturing national innovation systems. The paper then proceeds to assess the strategies of sanctioned countries based on their place in the presented theoretical framework. At the end، there is a short discussion about Iranian strategies against the international sanctions.
خلاصه ماشینی:
"(1)- Angathevar Baskaran -مسیر مرحلهای گذار به بلوغ نظام ملی نوآوری درکشورهای مورد تحریم بر اساس مفاهیم تازهای که لاندوال و شولین گو(تکامل نظامنوآوری در اثر فشار خارجی)و باسکاران(تکوین تعامل بیننظام نوآوری در بخش دفاعی و غیردفاعی)وارد پیشینه نظامملی نوآوری کردهاند،در این مقاله کوشش میشود،تعاریفموجود در رابطه با نظام ملی نوآوری گسترش داده شود.
با مشاهده نظری کشورهای تحت تحریم و با توجه بهمفاهیمی که در بررسی بخش اول(جدول 1 و 2)و بخش دوم(شکل 1)بدست آمد میتوان به جهت تسهیل در فرآیندتحلیل نظری،سیر تکوین تعاملات بین بخش دفاعی و غیردفاعی را که شاخص بلوغ نظامهای نوآوری در تحریم هستندبه سه مرحله نظام در حال شکلگیری1،نطام توسعه یافته ونظام با راهبری نوین2تقسیم کنیم: مرحله اول:نظام در حال شکلگیری یا منطبق چندگانه در مرحله اول از آنجا که نظام ملی نوآوری شکل نگرفتهاست،کل جامعه بر اساس منطقهای متفاوت امنیت ملی ورشد اقتصادی اداره میشود.
مرحله اول-راهبردهای مقابله با تحریم در مرحله نظامدر حال شکلگیری:اگر کشوری در این مرحله مورد تحریمقرار بگیرد،از آنجا که سیاستهای مربوط به امنیت و حوزهسیاست خارجی کاملا از سیاستهای رشد اقتصادی جداگانهتصور میشود،راهبری نظام فاقد اصلاعات نظاممند در موردماشههای بحران و نحوه سرایت مخاطرات در اثر روابطارگانیک بین اجزای سیستم زیرمجموعه خود است.
اینکه چه عاملی سبب میشود که برخی ازکشورها بتوانند آن درجه از انعطافپذیری را در خود بهوجود بیاورند تا پدیده تحریم از یک چالش به یک فرصتتبدیل کنند،باید در پژوهشهای آتی مورد توجه قرار بگیرد،اما مشخص است که قوام نگرش نظام ملی نوآوری با دیدگاهتبدیل علم به ثروت که در بخش صنایع مصرفی غالب استو سرایت آن به بخش صنایع دفاعی که از مسیر تجاریسازیدانش تولید شده در بخش استراتژیک میگذرد نقش اساسیبازی میکند."