خلاصه ماشینی:
از یک هکر نوجوان تا یک دولت بزرگ،هرکس میتواند در فضای سایبر خسارت بهبار بیاورد،بهطوری که در کاریکاتور معروف نشریهی New Yorker بهطور تلویحی نشان داده شده بود که«در اینترنت هیچ کس نمیداند که شما یک سگهستید»[کنایه از آدم پست و بزدل]،ویروسمعروف (Love Bug) که توسط یک هکر درفیلیپین منتشر شد،تخمین زده میشود که 15میلیارد دلار خسارت وارد کرده باشد.
آنچه که در مورد قدرتدر حوزهی سایبر بارز است این نیست که حکومتها-به طوری که در اوایل پیشبینی میشد-از اینعرصه خارج هستند،بلکه منابع مختلف قدرت دردستان بازیگران مختلف،و باریک شدن شکاف بینبازیگران دولتی و غیر دولتی نکتهی بارز در این زمینهاست.
«از آن گذشته،«مهارتهای گروههای جنایی درهک کردن ممکن است آنها را به متحدان طبیعیدولت-ملتهایی تبدیل سازد که به دنبال راهیبرای تقویت امکانات خود هستند و در عین حالدخالت در حملات سایبری را انکار میکنند.
با اینکه هیچ چیز نمیتواند مانع ازتلاش گروههای تروریستی برای استخدام متخصصانکامپیوتری ماهر،یا خرید بدافزارها از گروههای جناییدر اینترنت شود،«حملات سایبری بیفایدهتر ازحملات فیزیکی به نظر میرسند:این حملات قربانیانبالقوهی خود را آکنده از وحشت نمیسازند،محسوسنیستند،و از نظر بسیاری از مردم رویدادهایی بهشدت احساسی قلمداد نمیشوند.
آیا آمریکا قادر خواهد بود یا تمایل داردکه این هکتیویستها را کنترل کند؟در مورد حقوقبشر اینگونه به نظر نمیرسد و این در حالیستکه دولت چین تبعیدیهای تبتی و هکرهای فالونگنگ را تهدیدی برای امنیت ملی خود قلمدادمیکند.
حاکمیت و نظارت ناقصبر فضای سایبر را میتوان مجموعهای از هنجارهاو عرفهای متزلزل در نظر گرفت که بین یک نهادمنسجم-که مقررات خود را از طریق سلسله مراتباعمال میکند-و نهادها و شرکتهای به شدتگسسته-بدون هیچ هستهی قابل شناسایی وارتباطات واقعی-وجود دارند.