چکیده:
هنر به دلیل مقوله خاص خود که تکنیک به همراه خلاقیت وآفرینش است., جای بحث و تاّمل بسیار به
ویژه در زمینة آموز شآن دارد. این موضوع که چگونه میتوان در مقا مآموزش به همراه تکنیک, خلاقیت
را نی زآموزش داد تا از بعد فنی وارد مقوله هنر یآن شد میبایست نزد صاحبان هنر و اساتید مورد گفت
وگو و تبادل نظر قرار گیرد. برا ی آن که دریابیم در ایران هنر چگونه تدریس میشود و ما د رکجای نظام
آموزشی دنیا قرا رگرفتهایم, ابتذا باید بدانی که هنر درکشورهای دیگر چگونه تدریس میشود. حتی اگر
استادان هنر با مطالعه و تجربة مستمر بتوانند تکنیک را به شیوة مطلوبی به دانشجو انتقال دهند و دانشجو
نیز با توجه و پشتکار خود این مطالب را به خوبی دریابد و بیاموزد تنها نیمی از مشکل حل شده است.
استنادان هنر بهتر است با روشهای نوین آ موزش, چگونه خلاق بودن را به دانشجو اننقال دهند تا با این
عمل بخش ی از مشکلاتی که سر راه هنر قرار دارد بر طرف شود. مساّله دیگرکه گریبانگیر نظام آموزشی
دانشجویان است؛ ازآنجا که دانشگاه به دلیل کمبود فضا و امکانات اموزشی نتوانسته است به کیفیت
مطلوب برسد. دانشج و از وقت و ابزا رکمتری برای تجربه برخوردار است.
در برخی رشتهها و درس ما، لازم است بحثهای نظری و عملی به طور همزمان ارائه شوند تا دانشج ولغت و
الفاظ و اسامی مختلف را به خاطر بسپارد. اگر به این نکته توجه نشود. آموختههای توری از یاد میرود و
دانشجو به هنگام نیاز جامعه, نمیتواند به کمک آن برود و احساس پوچی و بیهودگی می کند. این یکی از
حلقههای مهم عدم هماهنگی صنعت و دانشگاه است که مفقود شده و سبب شده است صنعت و هنر تابه
این حد از هم دو رافتند.
شاید یکی از مشکلات دانشجویان هنر،تصمیمات جدید شورای برنامهریزی در زمینة گزینش و نحوه
امنحان دانشجویان این رشته باشد عد مامتحان تشریحی طراحی درکنکور رشته هنر سبب پذیرش
داوطلبانی میشود که بیشت رآ نان در رشتههای ریاضی و تجربی فارغالنحصیل شدهاند. (این مورد بیشتر در
رشته طراحی صنعتی دیده میشود). این داوطلبان پس از ورود به دانشگاه باید از صفر شروع کنند و به
همین دلیل نیز برنامهریزی استادان با یک توقف مواجه میشود.این امرکه مسایل آ موزشی دانشگاه تا چه حد میتواند رهگشای مسایل جامعه باشد. به نوع هنرکاربردی
آموخته شدم دانشجو بر میگردد. اینکه آموختههایش پیرامون چه موضوعهایی است. از چه ایدئولوژی
برخاسته است. چه اندازه قدرت عمل دارد و با چه سبک و روشی میخواهد به اجرا د رآ ید.
بعضی درسها را در برخی از رشتهها باید در فضای خاص خود ارائه داد یکی ازآن ها «فضای مکانی» است. به
بیان دیگر باید «محیطی مساعد» باشد تا قو خلاقیت را شکوفا کند و دیگری «فضای محیطی» آن است که
درسهای ارائه شده در محیط کار ارائه شود نا دانشجو بتواند عملا ا زآموختههای خود در راه طراحی
محصولی زیبا, انسانی و عملی استفاده کند. سدهایی که بر سر راه تحقق این روش وجود دارد عبارتند از:
نا گاهی دقیق استادان, نداشنن انگیزه از طرف استاد، دانشجو و صنعت، و نیز هزینههای جانبی که برای
دانشگاه به همراه دارد.