چکیده:
ادبیات مطالعاتی و سیاست گذاری رایج در نهادهای علمی و اجرایی کشور در زمینه موضوعات صنعتی و تکنولوژیک اغلب ناکامی پروژه صنعتی شدن ایران در سده معاصر را بر مبنای عوامل اقتصادی، سازمانی و مدیریتی توضیح می دهند که این رویکرد خود از عوامل بازدارنده فهم و بومی سازی تکنولوژی است. این مقاله پس از طرح مسئله مزبور، برخی از مباحث مفهومی و نظری برای دریافت مقوله تکنولوژی در گستره ای وسیع تر و به ویژه در رویکرد فرهنگی را مطرح می کند. در مباحث نظری به مقولاتی چون تعارض بین فرهنگ های فناوری محور و میراث محور، تولید و مصرف خلاق تکنولوژی، ریشه گیری فرهنگی و استقلال نهادی تکنولوژی و تداوم میراث فرهنگی در جهان تکنولوژی پرداخته می شود. بخش دیگری از مقاله تاثیر تقابل های دو فرهنگ بر مصرف و تولید تکنولوژی در ایران را تحلیل می کند و از جمله تعارض دو کانون میراثی و تکنولوژیک فرهنگ، تقابل های معرفت شناختی در میان روشنفکران جدید، و لبه مصرفی فرهنگ خلاق تکنولوژی ایرانی را به بحث می گذارد. در بخش پایانی ضمن نتیجه گیری از دستاوردهای مفهومی و مطالعاتی مقاله، برخی از عام ترین راهبردهای استخراج شده از تحلیل فرهنگی تکنولوژی مطرح می شود و انجام برخی مطالعات جزئی تر و مفصل تر در زمینه های گوناگون به منظور زمینه سازی برای یک فراتحلیل پیشرفته تر و ارائه سیاست ها و راهکارهای مناسب به منظور ارتقای جهت گیری های ملی در حوزه سیاست گذاری های فرهنگی و توسعه تکنولوژی، پیشنهاد می شود.
خلاصه ماشینی:
"در بخش پایانی لازم است برخی از راهبردهای عمومی استخراجشده از تحلیل فرهنگی تکنولوژی،مورد اشاره قرار گیرند:*سیاستگذاری توسعه تکنولوژی براساس مزیتهای فرهنگی؛ *پیوند بین میراث فرهنگی و تولید تکنولوژیک؛ *تلاش در جهت توسعۀ فناوریهای بومی در سطوح مختلف؛ *کاربرد مزیتهای فرهنگی اقوام و مذاهب در گسترش تکنولوژی؛ *توجه به معیارهای فرهنگی در تعیین مزیتهای نسبی برای توسعه تکنولوژی کشور؛ *ایجاد گفتگوی فرهنگی بین گروههای فناوریمحور و میراثمحور در جامعه؛ *حمایت از گسترش رویکرد فرهنگی در مقولۀ توسعۀ فناورانه؛ *تجزیه و تحلیل دلالتهای فرهنگی فرایندهای مقاومت و پذیرش فناوریها؛ *حمایت از تولید و مصرف کالاهای هویتی با توجه به روندهای موجود؛ *حمایت از پژوهشهای مرتبط با پدیدههای تکنولوژی-فرهنگ و فرهنگ-تکنولوژی؛ *اصلاح فرهنگی فرایندهای آموزش فنی و مهندسی؛ *تقویت زمینههای آموزش و پژوهش فرهنگی در بین دستاندرکاران تکنولوژی و صنعت؛ *حمایت از فعالیتهای پژوهشی،به منظور جستجوی راهکارهای پیوند بین توسعۀ تکنولوژی و انسجام فرهنگی؛ *توسعه ارتباط و همکاری بین بخشهای فرهنگی و تکنولوژیک؛ *تحلیل آیندهپژوهانه در مورد روندهای فرهنگی و تأثیر آن بر تولید و مصرف تکنولوژی؛ *پیوند فرهنگی بین سیاستهای علوم و فناوری و فرایندهای توسعه تکنولوژی کشور؛ *پیوند طراحی تکنولوژی و الگوهای فرهنگی و هنری؛ *توجه به جهتگیریهای فرهنگی در آموزش و توسعۀ علمی؛ *کاربرد دانش بومی و شناخت فرهنگی به منظور گسترش فعالیتهای علمی و فناوری؛ *پاسخگویی درونی به نیازهای فرهنگ-تکنولوژی ظاهرآرایی و زیباییشناختی؛ *ارزیابی تأثیرات تکنولوژیک گرایشهای فرهنگی جوانان و زنان در دورۀ معاصر."