چکیده:
مقاله حاضر رابطه گرایش به مصرف گونه های موسیقی مردم پسند ایرانی و غربی و میزان پرخاشگری در بین دانشجویان را مورد مطالعه قرار می دهد. مشاهده برخی نشانه های پرخاشگری در میان دانشجویانی که تمایل بسیار زیادی به گونه های موسیقی مردم پسند ـ به خصوص گونه های غیربومی آن ـ دارند انگیزه اصلی انجام این پژوهش است. هدف اصلی تحقیق نشان دادن وجود رابطه معنادار میان مصرف موسیقی مردم پسند و میزان پرخاشگری است. برای نیل به این هدف، تعداد 410 نفر از دانشجویان دانشکده های دانشگاه اصفهان به کمک پرسشنامه محقق ساخته سنجش گرایش موسیقایی و پرسشنامه پرخاشگری، مورد آزمون قرار گرفتند. بر اساس یافته های حاصل از پیمایش مشخص شد میان گرایش به مصرف موسیقی مردم پسند و میزان پرخاشگری رابطه معناداری وجود دارد. در مورد گرایش به مصرف موسیقی مردم پسند ایرانی بعد از انقلاب، جهت رابطه منفی و در مورد گرایش به مصرف انواع دیگر موسیقی مردم پسند، جهت رابطه مثبت بود. کمترین و بیشترین گرایش به مصرف گونه های موسیقایی مورد بررسی، به ترتیب متعلق به موسیقی مردم پسند ایرانی بعد از انقلاب و موسیقی مردم پسند غربی (رپ، راک و هوی متال) بود که دوستداران موسیقی اخیر دارای بیشترین اختلال پرخاشگری بودند. در انتها به این نتیجه رسیده ایم که اگر بپذیریم موسیقی مردم پسند به علت ویژگی های خاص موسیقی شناسانه ای که دارد با ویژگی های روحی جوانان سازگارتر است و نمی توان آن را از سبک زندگی مصرفی این قشر حذف کرد، باید به فکر گونه ای از این موسیقی بود که حداقل پیامدهای رفتاری و اجتماعی را برای مصرف کنندگان آن به بار آورد. در میان این انواع، گونه ایرانی بعد از انقلاب بهترین به نظر می رسد.
خلاصه ماشینی:
"در این تحقیق نیز به عنوان پیشفرض و متأثر از چهارچوب نظری و دستگاه مفهومی پیربوردیو،مصرف موسیقی مردمپسند-به عنوان نمونهای از مصرف فرهنگی-بهمثابه عاملیاجتماعی در نظر گرفته شده و بر همین اساس،پیامدهای مصرف موسیقی مردمپسند درمیان دانشجویان بهخصوص در حوزه برخی رفتارهای انحرافی مورد پژوهش قرار گرفتهاست.
همانطورکه پیشتر اشاره شد،با پذیرش این واقعیت که برخی ویژگیهای موسیقیمردمپسند مانند تحرک و پویایی با خصوصیات روحی جوانان سازگار است و نمیتوانجایگزینی برای آن در سبک زندگی1مصرفی جوانان یافت،سعی داریم پس از نشاندادن تجربی این نکته که میان گرایش به مصرف گونههای موسیقی مردمپسند و میزانپرخاشگری در میان دانشجویان رابطۀ معناداری وجود دارد،نشان دهیم گونههای بومیموسیقی مردمپسند به دلیل سازگاری بیشتر با خصوصیات فرهنگی ما،اثر چندانی بر افزایشمیزان پرخاشگری دانشجویان نداشته و تشویق دانشجویان به مصرف این انواع نسبت بهتولیدات خارجی بهخصوص گونههایی که ماهیتی ضداجتماعی و فرهنگی دارند،میتوانددر کاهش تمایل به رفتارهای پرخاشگرانه و انحرافی مؤثر باشد.
گرایش جوانان به موسیقی مردمپسند ایرانی تولید داخل قبل از انقلاببرحسب وجود اختلال پرخاشگری در آنها (به تصویر صفحه مراجعه شود)براساس نتایج جدول 4 بیشتر پاسخگویان علاقه خاصی به گونه موسیقایی مورد سؤالنشان ندادهاند.
ضرایب همبستگی میان میزان پرخاشگری و تمایل به گونههای موسیقایی مردمپسند (به تصویر صفحه مراجعه شود)0/01< P ** دادههای جدول 8 نشاندهندۀ میزان همبستگی میان گرایش به مصرف هریک ازگونههای پنجگانۀ موسیقی مردمپسند و میزان پرخاشگری در دانشجویان است.
جهت منفی ضریب همبستگی میانگرایش به مصرف گونه موسیقی مردمپسند ایرانی بعد از انقلاب و میزان پرخاشگری دردانشجویان نشان میدهد اینگونه موسیقایی فرصتی است که پیش روی سیاستگذارانفرهنگی کشور قرار دارد.
H,(2007)ááSocial Stratification&Cultural Consumption: Music in England'',European Sociological Review,Vol. 23(1):PP."