چکیده:
به عقیده نویسنده، انگیزه عثمان در جمع قرآن، هراس از گسترش اختلاف قرائتها در میان مسلمانان بود که مبادا آن اختلاف، مسلمانان را چون یهودیان و مسیحیان بر سر کتابشان به اختلاف دچار سازد. پیش از او، ابوبکر آیات قرآنرا گرد آورد، ولی آن مجموعه را منتشر نکرد، عثمان که از فقدان مصحف واحد در میان مسلمانان احساس خطر میکرد، قرآن گردآوری شده ابوبکر را انتشار داد.مترجم در چند مورد، نقدهایی بر کلام جان برتن بیان کرده است، ازجمله: روایت زهری در کتاب المصاحف، نظر شیعیان در مورد قرآن، روایات نزول قرآن به هفت حرف، نزول قرآن به لهجه قریش، تبدیل کلمات قرآن به مترادف آنها.
خلاصه ماشینی:
"همچنین چرا حضرت علی 7 در خطبه شقشقیه معروفش و دیگر سخنانش که بر کسانی که در خلافت بر او پیشی گرفتند اعتراض کرده، هیچ سخنی از مسأله تحریف قرآن به میان نیاورده است؟ اگر کسی ادعا کند، مسلمانان به تحریف قرآن به دست ابوبکر و عمر در همان زمان اعتراض کردهاند ولی این اعتراض برای ما نقل نشده است، بطلان چنین ادعایی واضح و آشکار است؛ زیرا حوادث کماهمیتتر از این برای ما نقل شده است.
4. اگر قرآن به دست عثمان تحریف شده بود، علی 7 آن را به همانگونه که در زمان پیامبر 9 و دوران ابوبکر و عمر قرائت میشد، برمیگرداند و این عمل نهتنها مورد انتقاد و اعتراض کسی قرار نمیگرفت، بلکه در برابر مخالفانش که همان هواخواهان عثمان بودند، بهترین دلیل و مدرک برای وی محسوب میشد.
روایات نزول قرآن به حروف هفتگانه بر این دلالت دارند که پیامبر اکرم 9 در مقام درخواست حروف هفتگانه گفته است: «پیروان من توانایی ندارند که قرآن را تنها به یک حرف بخوانند» و حال آن که این مطالب دروغ محض و کذب صریح است، و نمیتوان آن را به پیامبر9 نسبت داد؛ زیرا ما میبینیم که مسلمانان پس از دوران عثمان با آن همه اختلاف نژادی و زبانهای گوناگونی که داشتند، توانستند قرآن را به یک حرف بخوانند؛ پس چگونه میتوان ادعا کرد که در زمان خود پیامبر اکرم 9 با این که امت اسلامی از عربهای فصیح بودند، یک نوع قرائت برای آنان مشکل و سخت بوده است."