چکیده:
این نوشتار، پس از بررسی فطری و عقلی بودن گرایش به پوشش و رابطه بین حجاب و عفت، به بحث پیرامون حجاب زن مسلمان و چگونگی و حدود آن در اسلام پرداخته و به دلایل نقلی و بعضا تاریخی مسئله، استناد می نماید. سپس با بیان دیدگاه های گروه های مختلف در مورد حجاب و بررسی آنها، رأی برتر را به دست آورده، و با تطبیق آنها با مصداقی روشن از زندگی حضرت زهرا(علیها السلام) که یگانه الگوی زنان و مردان می باشد به پایان می رسد.
خلاصه ماشینی:
آنان حجاب را چنین تفسیر می کنند که خاص زنان پیامبر(صلی الله علیه وآله)است و برای زنان دیگر مسلمان نیست.
» (همان، ص 245) دیدگاه گروه دوم این گروه می کوشند بین عمل به نصوص شرعی و آرای فقها درباره حجاب از یک سو و بین آنچه که مقتضیات تحولات عصر نوین بر زنان املا می کند، مانند بیرون رفتن از خانه و اختلاط با مردان، از سوی دیگر، سازش برقرار کنند و این دو را با هم جمع نمایند و در پاسخ به نیازهای جامعه و امت اسلامی بعضی از مناسبت ها و فرصت های شغلی متناسب با شأن زنان را برای آنان مهیا سازند و خروج برای آنها را جایز می دانند.
)سیاق آیه این را می رساند که بر زنان واجب است چشم از نگاه به نامحرم ببندند و حفظ حیا و شرم کنند و جاهلانه زینت و محل زینت خود را آشکار نسازند و نباید به عمد صورت و محل زینت دستان خود را به نمایش گذارند، ولی اگر بدون قصد و تمایل به خودنمایی و برای رفع نیاز و ضرورت این دو اندام ظاهر شد، گناهی ندارند و اسلام آن را روا داشته است، وگرنه روا نیست.
اینکه گروه سوم حجاب را یک برنامه اسلامی می داند و آن را برای زنان پیامبر(صلی الله علیه وآله) و زنان مسلمان عام می داند، مقصود آن نیست که زن در خانه زندانی گردد و بیرون نرود، آن گونه که قاسم امین و امثال او چنین تعبیر غلطی از حجاب دارند (فقی رسول، 1383، ص 256) ایشان بر امت اسلامی که به مصیبت افکار آنان مبتلا شده اند، این تفضل را کرده اند که اعلام نمایند باید حجاب را به دور انداخت; چون سبب عقب ماندگی مسلمانان است!