خلاصه ماشینی:
"در این مقاله تحقیقات مجامع علمی ژاپن(از 1973 تا 1983)درباره اسلام و سرزمینهای اسلامی(آسیای غربی و شمال افریقا)از قرن اول تا هفتم هجری (دورههای پیش از عثمانی و تیموری)بررسی شده است.
1. تاریخ از میان بسیاری از مقالهها و کتابهای منتشر شده میتوان از اثری تاریخی تحت عنوان دولت و جامعه در اسلام نوشته شی مادا یوهی 2 -یکی از پیشکسوتان مطالعات اسلامی ژاپن-نام برد.
در زمینه این نوع مطالعات درباره تاریخ عرب، میتوان از آثار منتشر شده گوتوآکیرا 1 ، هانادا ناریاکی 2 ، شی مادا یوهی 3 ، آمابه فوکوزو 4 ، کوبوتا هارومی 5 ، موریکاوا تاکانوری 6 ، کوماگی تتسویا 7 ، یاجیما هیکویچی 8 و ساتو تسوگیتاکا 9 ، نام برد.
با تحلیل و مقایسه دقیق اسناد و مدارک گوناگون، یاجیما، اوضاع سیاسی و اجتماعی اواخر دوره رسولیان را، به عنوان نمونهای از تغییرات سیاسی و اجتماعی که در اطراف اقیانوس هند به وقوع پیوسته، مورد بحث قرار داده و سپس نظرات خود را درباره روابط تاریخی بین کشورهای حوزه اقیانوس هند ارائه میدهد.
بر اساس نسخهای خطی به زبان فارسی که در دوره سلجوقیان نوشته شده شی میزوکوسوکه 5 نظام بوروکراسی مغولان را به عنوان بخشی از تحقیقات خود درباره ساختار قدرت مغولان مورد بحث قرار داده است.
کورویاناگی آثار شاعران درباری ایران، بخصوص عنصری-شاعر برجسته سلسله عزنویان-و نقش آنها در دربار و نیز مفهوم«جام جم»را-که موضوع اصلی شعر فارسی در سدههای میانه است-مورد بحث قرار میدهد.
اوکادا، محتوی و زمینه فکری دو اثر معروف نظامی، لیلی و مجنون و خسرو و شیرین و جایگاه این دو اثر را در تاریخ ادبیات فارسی مورد مطالعه قرار داده است."