خلاصه ماشینی:
4 قاطعی هروی که خود یکی از خوشنویسان و خط شناسان معاصر دوری بود، درباره او و خطش چنین اظهار نظری کرده است:«خوشنویش مشخص و کاتب بیبدل و جلدنویس بود و کتابتش بسی بکیفیت بود» 5 به خاطر همین لیاقت وقتی به هندوستان رفت از جمله کتاب کتابخانه اکبر شد و برای شاه چند کتاب خوب نوشت و به خطاب«کاتب الملک»سرافراز گشت.
چون دوری کاتب کتابخانه سلطنتی بوده، این نسخه را برای مهد الیهای خود-حمیده بانو مادر اکبر-کتابت کرده و به او تقدیم نموده باشد.
ج-ترتیب خاصی که دوری در تألیف و تدوین مجمع الشعرا در نظر گرفته بود(که درباره آن بعدا صحبت خواهد شد)نسخه به همان ترتیب کتابت شده است و این باریکی را کاتب-که همان مؤلف باشد-بهتر میتواند رعایت کند.
(3)نخستین بار این نسخه در فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران تألیف محمد تقی دانشپژوه، تهران، 1340 ش، جلد 9، صفحات 1152-1170 معرفی شده است.
3 مؤلف نسبت مکانی اکثر شعرا را مشخص نکرده است و چه بسا کلام دو شاعر را که تخلص آنان یکی بوده، بدون (1)مجمع الشعرا، برگ 2 الف.
(3)در فهرست اسامی شعرا که به قلم آقای باستانی راد در آغاز نسخه خطی مجمع الشعرا آمده است و آقای دانشپژوه نیز همان را در فهرست دانشگاه نقل کرده است تعداد شعرا 456 نفر ضبط شده است.
ارزش مجمع الشعرا:چون غرض دوری از تألیف این کتاب گلچینی اشعار شعرای نامآور(و احیانا گمنام)متقدم و متأخر بوده، او در مقصد خود موفق بوده است و در انتخاب کلام ذوق لطیف بخرج داده است.
)، نسخه عکسی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، شماره 2975 بذیل حرف«د»این ترجمه آمده است: میر دوری هروی، اسمش سلطان بایزید است.