چکیده:
با روند رو به رشد اشخاصی که به علت ناتواناییهای جسمی، روحی، و عاطفی در بیمارستانها بستری میشوند و توسعه جوامع بر مبنای اسکان و ارائه خدمات اجتماعی به این افراد، کتابخانهها به شکل بالقوه با کاربران جدید با نیازهای خاص موجه شدهاند.این درحالی است که بسیاری از کتابخانهها و کارکنانش برای خدمترسانی به این گروه آمادگی لازم را ندارند.این مقاله، با توصیف خصوصیات این گروه خاص برخی نیازهای اطلاعاتی آنها را بررسی کرده و برای خدمترسانی به آنها شیوههایی ارائه میدهد؛و مهمتر از همه دلایلی اصولی و اساسی برای رسیدن به جامعهای که نیاز این افراد را برآورده سازد مطرح میکند.این موارد که در پروژهای دولتی در"رودآیلند" 4P}مطرح و اجرا شدهاند و این مقاله شرح اقداماتی است برای رسیدن به جامعهای که ساکنان آن به کتابخانههای عمومی دسترسی دارند.
خلاصه ماشینی:
"یا اصلا چنین نیازی برای آنها وجود ندارد؟و یا شاید کمک به آنها خارج از توانایی و مهارت ماست؟آیا مشکل تنها در نحوه نگرشی است که ما به عنوان یک کتابدار داریم و یا شیوهها و تعاریف جدیدی برای این بخش خدماتی مورد نیاز است؟در این مقاله میکوشیم به معرفی افرادی بپردازم که در اثر معلولیت در آسایشگاه زندگی میکنند و نیازهای اطلاعاتی آنان و شیوههای تامین این نیازها را مطرح کنم.
امروزه رفتارهای غیر ارادی بیماران معلول به کمک داروهای روانگردان کنترل میشود و بیماران بیشتری را قادر به زندگی در محیطهای خارج از آسایشگاهها و بیمارستانها میسازد(7: ixx )نیازهای روز افزون معلولان برای دستیابی فیزیکی به ساختمانها، وسایل نقلیه، تحصیلات و مشاغل، موجبات اصلاح تدریجی برنامهها و امکانات موجود را فراهم میسازد و سهم بسزایی در آشکار شدن نیاز آنها به دستیابی سهل و آسان به اماکن، برنامههای آموزشی و تحصیلی و امکانات عمومی جامعه دارد.
کتابداران در ارتباط با افراد معلول باید نقش رابط یا مفسر اطلاعات را ایفا کنند و یا احتمالا خودشان جوینده اطلاعات باشند در هر دو صورت آنها منابع کلیدی تجزیه و تحلیل کتابخانه از نظر نحوه خدمترسانی به این گروه اجتماعی جدید هستند.
آیا ما هرگز نمیتوانیم خدمات مرجع مورد نیاز این گروه از افراد جامعه را به طور مناسب و کافی فراهم سازیم؟وقتی افراد معلول رها به حال خویش را که از هیچ کجا حمایت نمیشوند یا وابسته به هیچ سازمانی نیستند و خارج از آسایشگاهها بسر میبرند جلوی چشم میآوریم، گفتهای که در اول مقاله به آن اشاره شد به ذهنمان خطور میکند."