چکیده:
برای 72 کودک 4 تا 6 ساله،شامل 36 دختر و 36 پسر،از 3 مهدکودک و 1 فرهنگسرا سه کتاب تصویری و دو کتاب مصور خوانده شده و واکنشهای مختلف آنها ارزیابی گردید. واکنشهای دختران نسبت به کنشهای داستانی بیش از پسران بود.کودکان توانستند نشانههای تصویری را به خوبی درک کنند،در این مورد نیز واکنش دختران به نشانهها بیش از پسران بود. عامل بازدارنده در درک نشانههای تصویری عامل فرهنگی بود.بهطور کلی دختران در صحبت پیرامون تصاویر و تعریف داستان بسیار فعال بودند و واکنش آنها نسبت به کنشها و نشانهها بیش از پسران بود.کودکان مورد بررسی در داستانها درپی فرصتی بودند تا خود را بیان کنند،آنها مسائل درونی خویش را با تخیل داستان پیوند میدادند.
خلاصه ماشینی:
"گرچه این واکنشها برای کودکان 4 تا 6 ساله امری طبیعی است،اما دادههای گردآوری شده نشان دادند کودکانی که دارای مشکلاتی بودند به هنگام تعریف داستان فرصت مناسبی یافتند که مشکلات و مسائل و گاه آرزوهای خود را در قالب داستانی و در آمیزهای با خیالپردازیها بیان کنند.
در تحلیل نقاشیها به چند نکته توجه گردید:آیا کودک به موجودات یا شخصیتهای تخیلی توجه کرده است یا نه؟این موجودات در نقاشیها چه ویژگیهایی داشتند؟تا چه حد متأثر از نقاشیهای کتاب بودهاند و تا چه حد قدرت تخیل آنها به کار گرفته شده است؟آیا کنشهای تصویری کتاب را در یک صحنهء خاص به نمایش درآوردهاند؟آیا نشانههای تصویری را در نقاشیهای خود منعکس کردهاند؟ از آنجا که موضوع کتاب آنجا که وحشی هستند مورد علاقه و در حیطهء تجربیات کودکان این گروه سنی بود،اکثر کودکان در هرسه گروه سنی"وحشیها"را نقاشی کردند.
در این بررسی برخلاف رهیافتهای روانشناختی،کتابهای تصویری بهعنوان وسیلهای برای شناخت واکنشهای کودکان در حوزه روانشناسی به کار نرفته است،بلکه کودک بهعنوان بیننده و شنونده در ارتباط با کتابهای تصویری قرار میگیرد و واکنشها صرفا به این کتاب خاص انجام میپذیرد تا معلوم گردد که کودکان این گروه سنی باتوجه به ویژگیهای گروه و فردی خود با اینگونه کتابها چگونه برخورد میکنند و این کتابها به چه بخش از نیازهای آنان پاسخ میگویند و چگونه میتوان این ارتباط را پربارتر ساخت.
اما در میان کودکان مورد بررسی به هنگام خواندن کتابهای تمام تصویری که کودکان خود باید با تعریف تصاویر داستان را بیان میکردند،مواردی مشاهده شد که این توانایی را نداشتند و تصاویر را جداگانه تعریف کردند،در چنین مواردی با چند سوال از کودک و مربی معلوم گشت که برای این کودکان در خانه و مهد کودک قصه نگفتهاند و یا کتاب نخواندهاند و بچهها با الگوهای داستانی آشنایی زیادی ندارند."