خلاصه ماشینی:
"در جهانی که روزبهروز بیشترادغام میشود،شهرها باید به ویژگیهای منحصر به فرد مکانی و فضاییخویش،بیش از پیش متکی باشند[2001, reprotS ;2000, DCEO ]در واقع،خصلتهای مکان پایه(محل پایه)برای یکشهر مشخص میکند که چگونهبر دیگران پیشی بگیرد و بتواند در رقابت با دیگر نواحی شهری در اقتصاددانش محور جهانی خود را ز سایرین متمایز سازد.
ب)رقابت از طریق خلاقیت اقتصاد دانش و پارادوکس محلی-جهانی بیانگر آن است که شهرهابیش از گذشته برای منافع ساکنان،شرکتها و بازدیدکنندگانشان،رقابتو تلاش میکنند.
)باید در راهبرد شهریجایگاه ویژهای داشته باشند؟ *چگونه میتوان شهرها را به جهان بیرونشان معرفی کرد؟ پاسخگویی به این سؤالات مستلزم توجه ویژه به نقش مسئولان محلی،شهروندان و گروههای شغلی در ایجاد خلاقیت است.
گاهی مسئولان شهری این نکته را فراموش میکنند و میکوشند،با الهام از تجربیاتشهرهای موفقی چون درهی سلیکون،شهرهای خود را به عنوان شهری فناورانه درسطح سلیکون مطرح کنند[2002, dirolF ]درحالیکه آنها میتوانند با تکیه بر توانهاو امکانات محلی خویش،خیلی بهتر به جستوجو خلاقیت بپردازند.
پس چه باید کرد تا خلاقیت شهری در اقتصاد دانش شکوفا شود؟تنهاکاری که مسئولان میتوانند انجام دهند،همکاری نزدیک باهیئتهای محلی است تااز این طریق،فرصتهای شکوفا شدن خلاقیت شهری افزایش یابد.
مسئولان محلیکه می خواهند در اقتصاد دانش جایی برای شهرستان دست و پا کنند باید این واقعیترا بپذیرند که آنها فقط میتوانند شانسهای موفقیت را افزایش دهند.
مسئولان شهری که سیاستشان را در مسیری سازماندهی میکنندکه زمینهی مناسب برای شانس و خلاقیت فراهم شود؛میتوانند بهطور مشخص بهپیدایش شرایطی کمک کنند که شهرها در اقتصاد دانش فردا به خوبی ظاهر شوند."