خلاصه ماشینی:
"امنیت اقتصادی با حرف و شعار بدست نمیآید،بلکه برای ایجاد و ارتقای آن باید هزینه کرد و آن هم نهتنها در حوزه اقتصاد بلکه در عرصههای سیاسی،فرهنگی و اجتماعی،در غیر این صورت نباید از حجم عظیم فرار سرمایه (capital flight) تعجب کرد و از اینکه کشورمان با این همه ظرفیت سرمایهگذاری (در بین کشورهای منطقه)شاگرد آخر جذب سرمایهگذاری خارجی (Foreign investment) است در حیرت فرو رفت.
php nn- 8806170365< عوامل مؤثر بر رتبه ریسک ایران از نظر EIU بخشهای مختلف\نقاط قوت\نقاط ضعف سیاسی\-نادر بودن خشونت علیه خارجیان -پاینی بودن جرم و جنایت -حفاظت پلیس از ساختمانهای دیپلماتیک\-بدگمانی نسبت به نظامی بودن برنامههای هستهای ایران و وخیم بودن مناسبات با آمریکا اقتصادی\-اجرای سیاست یکسانسازی نرخ ارز، -ایجاد اولین بانک خصوصی، -اجرای سیاستهای خصوصیسازی،\-روند کند اصلاحات، -دولتی بودن بانکها و ثبات نرخ بهره و همینطور بالا بودن نرخ بهره ایران از نرخ بهره جهانی و عدم تعیین آن بر مبنای نیازهای بازار سیاستگذاری اقتصادی\-شفافیت ایجاد شده در بودجه، -اصلاح قانون مالیاتها\-روند کند اصلاحات، -تأثیر پذیری سیاستهای پولی و ارزی از تصمیمات دولت، -ایجاد کسری بودجه ناشی از سیاستهای یکسانسازی و اصلاح قانون مالیاتها بخش تجاری\-بهبود بازپرداخت بدهیها، -افزایش مازاد تجاری به علت افزایش قیمت نفت، -تصویب قانون جدید سرمایهگذاری خارجی، -افزایش تولید صادرات غیر نفتی به علت کاهش موانع وارداتی -آزادسازی وارداتی\-ضعف در حساب سرمایه(کم بودن میزان ورود سرمایه به کشور) -اثرپذیری پرداخت بدهیها از نوسانات قیمت نفت، -کنترل حساب جاری و حساب سرمایه توسط دولت ساختار اقتصادی\-انتظار کاهش نرخ تورم برای آینده، -افزایش نرخ رشد در آینده، -بهبود بخش کشاورزی\-گستردگی حجم دولت -بالا بودن نرخ تورم مأخذ: http://prd."