خلاصه ماشینی:
"(Sandwick1987:218) کشورهای عربی خلیج فارس(GCC) کشورهای ذره ایی محسوب می شوند که به لحاظ وسعت جغرافیای کشورهای کوچکی هستند،جمعیت مهاجر زیادتر از جمعیت بومی است که به لحاظ امنیتی برای این کشورها بحران زا است،سطح توسعه سیاسی و اقتصادی پایینی دارند و توانایی تولید کشاورزی صنعتی و اقتصادی به دلیل شرایط نامناسب جغرافیایی را ندارند و اقتصادتک محصولی و وابسته به در آمد نفتی باعث شده که توان تامین امنیت خود به لحاظ نظامی را هم نداشته باشند و متوسل به قدرتهای خارجی ومداخله گر شوند که زمینه نفوذ و دخالت آنها را تقویت کرده، درمنطقه ناتوانی و بی اعتمادی در کشورهای منطقه و اعتماد به قدرت مداخله گر بیشتر می شود.
( درینک،1361: 421) -وضعیت اقتصادی خلیج فارس هما نطور که می دانیم درآمد کشورهای منطقه خلیج فارس بر پایه نفت و گاز بوده و به درآمدهای نفتی وابسته اند اما به این دلیل که این کشورها در زمینه اقتصادی اهداف مشترکی دارند، می توانند با هماهنگ نمودن سیاستهای خود و با نشان دادن اراده سیاسی جهت همکاری در این زمینه هاعلاوه بر اینکه رفاه اقتصادی و ترتیبات امنیتی در عرضه اقتصادی را در صحنه داخلی ایجاد می کنند، در روابط خارجی خود نیز در چارچوب سیاستهای اتحادهای اقتصادی، رفاه منطقه ایی و ترتیبات امنیت اقتصاد منطقه را به وجود می آورند (یوسفی جویباری،1381 :151) اکثر کشورهای منطقه دارای اقتصادی ضعیف ووابسته اند و به درآمد نفتی خود متکی هستند همچنین با تزلزل دایمی بازار نفت و کمی نسبی تولید، همواره در معرض خطر بحرانهای اقتصادی و اجتماعی هستند که وابستگی به درآمد نفتی باعث می شوند نتوانند محصولا ت صنعتی تکنولوژی و فنی داشته و نیاز یکدیگر را تامین کنند بنابراین به قدرت مداخله گر و سیستم مسلط بین المللی وابسته می شوند ."