خلاصه ماشینی:
"کانر سید مسعود رضوی علم و صنعت و انواع فنآوریهایی که چهره و زندگی انسان را دگرگونکرده،تنها محصول کار و فکر عدهی محدود و معدودی از نوابغ و نخبگاندر جوامع بشری نبوده است.
هیچکس نمیتواند از نبوغ و قدرت عقل و ابداع در افراد استثنایینظیر داوینچی و گالیله و ادیسون در غرب یا ابو علی سینا و ابو ریحان بیرونیو زکریای رازی و امثالهم در کشور ما،چشم بپوشد یا به بهانهی تأثیر جمعیو ماهیت اکتسابی و تاریخی و بیمرز علم و دستاوردهای دانش و اختراعاتبزرگ،ماهیت یگانه و بیجایگزین این معقول غولآسا و ارادههای شگفت ونمونه در تاریخ کار و دانش و تحول علمی بشر را نادیده بگیرد.
اگر با چنین مکانیسمهاو روشهایی میتوان به توضیح تاریخ و تحولات و پروسهی تحرک آن،همراه با مجموعهی علل موجده و نتایج حاصلهاش پرداخت،آنگاه فقط بههمین چند جهت بزرگ-یکی جهش تحولات در حدود ده تا پانزده هزارسال قبل در جدایی انسان از دیگر حیوانات،دوم جهش فکری و سازندگیدر حدود سه تا چهار هزار سال قبل و نهایتا جهش علمی در دو سه قرناخیر-چگونه قابل توضیح و تفسیر است؟توجیهات جبرگرایان و صاحبانتفکرات ایدئولوژیک،که تنها به گذشته محدود نمیشود و گمانهزنی قطعیبرای آینده را نیز تحمیل میکند،هیچگاه به پاخ این پرسشهای نزدیکهم نخواهد شد.
مسئلهای که باید حل شود این است که آیا علم و صنعت وفناوری را میتوان تحت نظارتی واقعا دموکراتیک در بستر اقتصاد جهانیبرنامهداری قرار داد،تا همهی ما بتوانیم اطلاعات علمیای را که به سختیپیدا میکنیم در دسترس یکدیگر بگذاریم."