چکیده:
امروزه مدیریت شهری تحول یافته است. شهرها برای رفاه و آسایش بیش تر شهروندان مدیریت می شوند. مدیریت شهری، نقش مهمی در موفقیت برنامه ها و طرح های توسعه شهری، به عهده دارد. این موضوع، به خصوص در ارتباط با توسعه پایدار بیش تر اهمیت می یابد. شهرها به علت دارا بودن جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی، از مقاصد گردشگری محسوب می شوند. توسعه گردشگری شهری آثار مثبت و منفی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی به دنبال دارد، ایجاد تعادل در این زمینه، به گونه ای که آثار مثبت بیش از آثار منفی باشد، نیازمند اتخاذ سیاست های مدیریتی قوی است. بنابراین، پایداری در گردشگری شهری، مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فنی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تاریخی و زیست محیطی است تا استفاده از جاذبه های گردشگری، مطابق با نیاز امروز و حفظ و ماندگاری این منابع برای آیندگان باشد. هدف مقاله حاضر، بررسی متغیرهای ضروری عملکرد مدیریت شهری، در ارتباط با توسعه گردشگری پایدار شهری در شهر کرمانشاه است. نتایج حاکی از آن است که بین مدیریت یک پارچه شهری و همکاری های متقابل مدیران شهری و مردم محلی با دستیابی به توسعه پایدار گردشگری شهری رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد، یعنی هر مقدار مدیریت شهری هماهنگ تر باشد و ارتباطات بیش تر بین مدیریت شهری و مردم محلی برقرار شود، به همان اندازه امکان دستیابی به توسعه پایدار گردشگری شهری بیش تر خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"پرسشنامه تهیه شده به منظورسنجش عملکرد مدیریت شهر کرمانشاه در رابطه با توسعهی پایدار گردشگری شهری،متغیرهای ذیل رابررسی میکند:میزان هماهنگی بین ارگانهای تصمیمگیرنده در ارتباط با گردشگری؛میزان هماهنگی بینعوامل اجرایی؛میزان ارزیابی و کنترل طرحهای مصوب در زمینه گردشگری؛میزان تمرکززدایی تصمیم-گیریها و واگذاری اختیارات به مردم محلی،تلاش مدیریت شهری در جهت مشارکت بیشتر مردم محلی درتوسعهی گردشگری شهری؛نقش مدیریت یکپارچه شهری در دستیابی به توسعه پایدار گردشگری شهری؛میزان اطلاعرسانی مسئولان به مردم محلی در رابطه با تصمیمگیریهای مدیریت شهری راجع به توسعهگردشگری شهری؛میزان نظارت محلی بر تصمیمگیریهای مسئولان شهر؛میزان نقش و دخالت مردممحلی در تصمیمگیریها؛میزان نظرخواهی از مردم محلی قبل و بعد از آن جام هر پروژه و برنامهای بهخصوص در زمینه گردشگری؛میزان تلاش مدیریت شهری در جهت افزایش آگاهیهای عمومی،و توجه برآموزش مردم محلی و نقش همکارهای متقابل مدیران شهری و مردم محلی در توسعه گردشگری شهری،جامعهی آماری در رابطه با مدیران شهری 80 نفر و مردم محلی 300 نفر بوده است که از طریق رابطه کوکرانمحاسبه شده و به منظور تحلیل اعتبار پرسشنامه از آزمون آلفای کرانباخ استفاده شده است.
ازاینرو باید بهدنبال راهکارهای مناسب برای سنجش وضعیت و پیامدهای جریان گردشگری در شهرها بود؛صفرآبادی وهمکاران(1388)در پژوهشی با عنوان برنامهریزی و طراحی جغرافیایی محیطهای جاذب گردشگری در شهرکرمانشاه به بررسی و شناخت توانها و قابلیتهای گردشگری شهری در شهر کرمانشاه پرداخته و چگونگیمدیریت و برنامهریزی این مکانها را بررسی کردهاند؛سید علیپور و همکاران(1389)در پژوهشی مدیریتگردشگری روستایی و نقش آن در توسعه روستایی را بررسی کردهاند ایشان معتقداند مدیریت امور گردشگریدر سطح ملی از وظایف و مسئولیتهای دولت است که خط مشی و سیاستهای کلی،وضع مقررات،ترتیباتاداری،منابع مالی و سهم هریک از بخشهای عمومی و خصوصی توسط دولت،باید مشخص شود."