خلاصه ماشینی:
"نقد و بررسی بازگشت امر سرکوب شده؛ احیای مرلوپونتی نوشتۀ فرد دالمایر ترجمۀ پریسا شکور زاده اشاره: نوشتار حاضر نقدی است به قلم فرد دالمایر(از دانشگاه نوتردام)بر کتاب مرلوپونتی و سیاست مدرن بعد از آنتی اومانیسم، ponty and Modern Pol-Merleau) (Humanism-itics after Anti اثر دیانا کول Diana) (Coole که در سال 2007 منتشر شده است.
از نظر کول آثار مرلوپونتی بسیاری از استدلالهای ساختارگرایی و پسا ساختارگرایی اخیر را پیشبینی کرده است؛ بدون آنکه هرگز در ستون«مرگ مؤلف»یا فراموشی تجربۀ انسانی-چنانکه به حذف عمل سیاسی و مسئولیت اجتماعی منتهی شود-افراط کرده باشد.
آیا چنین درونبودگی مستمری بدون رجوع به (به تصویر صفحه مراجعه شود)%FKG057G% تفاوتی با آن درونبودگی قابل اندیشه است؟بعلاوه،آیا اتکا به نیرو-گسترههای آنی موس اشاره به رسیدن به«پوچنگری» یا«نگریستن از هیچجا»که مرلوپونتی دائما نقد میکرد ندارد؟ کول راه آشتیای را برای این تنش پیشنهاد میکند.
بنابراین علیرغم آنکه دلوز قصدیت را که برای او مضمر در مفهوم کالبد است کنار میگذارد،چنانکه کول خاطر نشان میکند توسل به«هستی مسأله برانگیز»صراحتا یادآور وجودشناسی اخیر مرلوپونتی است.
گرچه شاید در مقایسه با برخی از تمایلات اولیۀ مرلوپونتی(در کتاب ماجراهای دیالکتیک)این اظهارات به دشواری دورۀ بعدی او بویژه وجودشناسی اخیر او دربارۀ کالبد را (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) باز مینمایاند؛او هم مانند ما دارای تجربیات تأملبرانگیز هم با دولتمردان لیبرال و هم انقلابیون بوده است،بویژه آنکه دولتمردان آموزههای مصرانۀ دموکراتیک او و سیاستی که برای زیستجهان متداول پرداخت کرده بود را نادیده گرفتند."