خلاصه ماشینی:
"زادروز علی بن زید بیهقی که در سال 507 ق در خردسالی همراه باپدر خود با خیام دیدار کرده بود،ضمن تأکید بر نیشابوری بودننیاکان خیام وزاده شدن وی در این شهر،زایچۀ او(یعنی وضعیتماه،خورشید و 5 سیارۀ شناخته شدۀ آن روزگار در روز تولد وی)راچنین آورده است13: طالعش جوزا بود و آفتاب و عطارد بر درجۀ طلع در ح از جوزا و عطاردصمیمی و مشتری از تثلیث ناظر بر آن دو معنی عبارات فوق در احکام نجوم دورۀ اسلامی بدین قراراست: «آفتاب و عطارد بر درجۀ طالع«:در هنگام تولد وی آفتاب وعطارد در حال طلوع بودهاند.
در پایان این مطلب طنز در مجلۀ شرق(و نیز در کتابمذکور رضازادۀ ملک،در ضمن مقدمهای بر تجدید چاپ آن45) آمده است: این مقالهای است که با پست از طرف آقای مرزبان رازی به ادارۀمجله رسیده از آن حیث که در نوع خود شیرین بود و تا درجهای مفرح خاطرخوانندگان میشد در مجله به طبع رسید و البته مقصود نویسندۀ این مقالۀفکاهی آن است که از افراط و تفریطی که گاهی در بعضی تحقیقات ظاهرمیشود عبرت گرفته شود و محققین محترم این عصر توجه داشته باشند وگاهی دچار مبالغات و افراطهایی که نظیر این مقالۀ فکاهی است نشوند!
تامس هاید در کتاب تاریخ مذاهب ایران باستان خود نیز همینتاریخ را از یک متن فارسی ناشناس(که ظاهرا با مجمل فیصحی(به تصویر صفحه مراجعه شود)فرق داشته)به همین صورت نقل کرده است.
علی بن زید بیهقی،تتمة صوان الحکمة،112؛ناصر الدین منشی،چاپ 1318،ص 71،چاپ 1388،ص 78؛ شهرزوری،48/2(و در نتیجه مترجم نزهة الارواح یعنی مقصود علیتبریزی،394)،هنگام تکرار سخنان بیهقی این زایچه را نقل نکرده است."