خلاصه ماشینی:
"این تغییر پاردایم و تأکید بر سیاست فرهنگی تحت عنوانچرخش پسامدرن،موضوع اصلی جامعهشناسی سیاسی جدید است.
کتاب جامعه و سیاست:مقدمهای بر جامعهشناسی سیاسی تألیف«مایکل راش»از این دیدقابل نقد و ارزیابی است.
فرآیند جهانی شدن،جنبشهای اجتماعی جدید،نئولیبرالیسم،چرخش پسامدرن و سیاستفرهنگی از مهمترین موضوعات جامعهشناسی سیاسی جدید میباشندکه در این اثر به آنها اشاره نشده است.
-عدم اشاره به تمایز بین مفاهیم نوسازی و توسعه،تغییر،دگرگونیو تحول،اشاره به مثالهای قدیم به ویژه تأکید به شوروی بدون تأکید(به تصویر صفحه مراجعه شود)بر اضمحلال کمونیسم و تحولات جدید پس از فروپاشی شوروی و عدمبررسی مباحث توسعه و نوسازی و ارتباطات سیاسی و افکار عمومی باتوجه به فرایند جهانی شدن و وضعیت پست مدرن،از مهمترین انتقادهابر این کتاب به شمار میآیند.
-عدم توجه به مباحث نظری و نظریههای مهم جامعهشناسیسیاسی؛هم ذکر سنت مارکسیستی و وبری به عنوان بنیانگذارانجامعهشناسی سیاسی و هم عدم تشریح این دو سنت و عدم اشاره بهنئومارکسیستها،نئووبریها و نظریههای دیگر جامعهشناسی سیاسی،این کتاب را با انتقادات جدی مواجه ساخته است.
شاید نقل قولویراستاران کتاب راهنمای جامعهشناسی سیاسی گویای این واقعیتباشد:«آن روزها سپری شده است که مباحثات علوم اجتماعی را بتوانبه سهولت با ارجاع به یکی یا دو،(دوگانگی مارکسیستی و وبری؛رویکردهای ساختاری و کنشی یا حتی مدرن و پست مدرن)توصیفنمود».
جامعهشناسی سیاسی بیشتر از پایینبه بالا یعنی تأثیرات جامعه بر سیاست تأکید دارد،ولی علم سیاست ازبالا به پایین یعنی به بررسی ساختار قدرت و فرآیند تصمیمگیری از بالاو تأثیر آنها بر روابط اجتماعی میپردازد.
تأکید به تأثیرات از پایین به بالا(قدرت اجتماعی یا جامعه برقدرت سیاسی یا دولت)در جامعهشناسی سیاسی و تأثیرات از بالا بهپایین در علم سیاست."