چکیده:
استعدادیابی، فرایندی است که از طریق آن افرادی که بیشترین امید برای موفقیت آنها در آینده وجود دارد، شناسایی می-شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی کاربرد یک رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان نوجوان رشتة ورزشی فوتبال بود.جامعة تحقیق عبارت بود از کلیة فوتبالیستهای 11 تا 11 سالة استان تهران. یک مجموعه آزمون با هدف اندازهگیری عواملروانی، تکنی کی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی روی فوتبالیستهای نوجوان در دو سطح نخبه (11 نفر) و زیرنخبه (35 نفر) بهکارگرفته شد. آزمودنیها در چهار گروه سنی زیر 11، 31، 11 و زیر 51 سال قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارتهای روانی از پرسشنامةاتاوا – 5 استفاده شد. همچنین مهارتهای تکنیکی با آزمونهای ششگانة پیشنهادی فدراسیون فوتبال انگلیس اندازهگیری شدند.آزمون های فیزیولوژیکی عبارت بودند از پرش ارتفاع، دراز و نشست، دو سرعت 11 متر، دو سرعت 11 متر و دو رفت و برگشت181 متر، برای سنجش ویژگیهای آنتروپومتریکی نیز از اندازهگیریهای قد، وزن، شاخص تودة بدنی، طول ساق، طول ران،ضخامت زیر جلدی چهار ناحیة بدن و درصد چربی بدن استفاده شد. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافتهها، تحلیلواریانس چندمتغیره بود. یافتهها نشان داد که از بین چهار دسته مقیاسهای مورد ارزیابی، مقیاسهای فیزیولوژیکی از لحاظ آماریتوانایی بیشتری در تفکیک سطوح داشتند. نتایج پژوهش حاضر تفاوت معناداری بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه در سه دستهویژگیهای فیزیولوژیکی، تکنیکی و روانی نشان داد. اما در ویژگیهای آنتروپومتریکی تفاوت معناداری دیده نشد. ورزشکاران نخبهدر آزمونهای دراز و نشست، دو رفت و برگشت، دو سرعت 11متر و دو سرعت 11 متر (از آزمونهای فیزیولوژیکی)، دویدن باتوپ، چرخیدن، سرعت، دریبل و شوت زدن (از آزمونهای تکنیکی)، هدفگذاری، آرمیدگی، مقابله با استرس، فعالسازی، تمرکز،بازیابی تمرکز و طرح مسابقه (از مهارتهای روانی) تفاوت معناداری با بازیکنان زیرنخبه داشتند (31/1 < .)Pاین یافتهها نشانمیدهد که در مدلهای استعدادیابی باید بیشتر بر مهارتهای روانی تأکید شود. نتیجه اینکه، یک رویکرد چندمتغیره با در نظرگرفتن تفاوتهای سنی میتواند بهطور موفقیتآمیزی فوتبالیستهای نخبه را از همنوعان زیرنخبة خود در سنین نوجوانی متمایزکند. پیشنهاد میشود در فرایند استعدادیابی در سنین زیر 51 و 11 سال، کمتر از ارزیابیهای فیزیولوژیکی استفاده شده و تأکید بیشتری بر ویژگیهای تکنیکی شود.
خلاصه ماشینی:
" کاربرد رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان فوتبال زیر 13 سال 533 جدول 5 – نتیجة آزمون MANOVAبرای نشان دادن تفاوت دو گروه نخبه و زیرنخبه در پنج آزمون فیزیولوژیکی F میزان معنی داری مجذور میانگین ها 873/9 158/3 779/13 پرش ارتفاع *739/9 189/1 043/90 دراز و نشست *999/9 774/15 900/313 دو رفت و برگشت *339/9 518/1 111/3 دو 93 متر *149/9 973/4 974/3 دو 94 متر همانطور که در جدول 3 نشان داده شده است، تفاوت در آزمونهای دراز و نشست، دو رفت و برگشت، دوهای سرعت 11 متر و 11 متر از نظر آماری معنادار بود (31/1 < ،)Pاما در آزمون پرش ارتفاع با اینکه گروه نخبه امتیازهای بهتری کسب کردند، تفاوت معنادار نبود (31/1 >.
جدول 7 – نتیجة آزمون MANOVAبرای تفاوت چهار گروه سنی در ویژگیهای اندازهگیریشده آماره معنیداری ارزش ویلکس گروه سنی F عامل * 730/11 999/9 زیر 13 099/9 * 038/11 199/9 زیر 43 119/9 روانی 113/9 995/9 143/9 زیر 53 *149/9 371/1 983/9 زیر 13 831/9 970/3 904/9 زیر 13 311/9 811/3 815/9 زیر 43 فیزیولوژیکی * 007/1 771/9 زیر 53 199/9 *199/9 104/0 443/9 زیر 13 *319/9 911/5 853/9 زیر 13 *199/9 130/0 033/9 زیر 43 تکنیکی * 158/1 111/9 زیر 53 199/9 111/9 851/3 345/9 زیر 13 851/9 753/1 589/9 زیر 13 *549/9 141/1 059/9 زیر 43 آنتروپومتریکی 109/9 411/1 411/9 زیر 53 703/9 139/9 309/9 زیر 13 کاربرد رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان فوتبال زیر 13 سال 733 نتایج نشان داد که ویژگیهای روانی در بین گروههای نخبه و زیرنخبه در بین بازیکنان زیر 51، زیر 11 و زیر 11 سال تفاوت معناداری داشت (31/1 > ،)Pاما تفاوت در گروه زیر 31 سال معنادار نبود (31/1 <."