چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش پیش بین خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان، حمایت اجتماعی و رابطه پزشک-بیمار در خودمدیریتی دیابت قندی بود. روش: 500 (245 مرد و 255 زن) بیمار سرپایی مبتلا به دیابت نوع II مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان شریعتی تهران به شیوه در دسترس به مقیاس های خودمراقبتی دیابت، خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان، حمایت اجتماعی و رابطه پزشک-بیمار پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها: میان خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان، ارتباط پزشک-بیمار و حمایت اجتماعی با خودمدیریتی دیابت رابطه مثبت و معنادار به دست آمد (p<0.001). خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان و حمایت اجتماعی توانستند تغییرهای خودمدیریتی دیابت را پیش بینی کنند (0.001?p،310 و df=3، F=1.326)، به طوری که 89% خودمدیریتی دیابت به وسیله این سه متغیر تبیین شد. نتیجه گیری: باور به اثربخشی درمان، حمایت اجتماعی و به ویژه خودکارآمدی در انجام فعالیت های خودمدیریتی دیابت مهم هستند و بنابراین تدارک برنامه های بهبود و تقویت خودکارآمدی، برای ارتقای رفتارهای خودمراقبتی و کاهش آسیب های همراه دیابت سودمند است.
خلاصه ماشینی:
"(1)- diabetes mellitus (2)- hyperglycemia (3)- American Diabetes Association (4)- hypoglyecemia (5)- diabetic ketoacidosis (6)- Xu (7)- diabetes self-management (8)- insulin therapy (9)- hypoglycemic (10)- Skarbek (11)- Albright (12)- Parchman (13)- Burge (14)- Residency Research Network of South Texas (15)- self-efficacy (16)- Savoca (17)- Miller (18)- Dishman (19)- Aljasem (20)- Peyrot (21)- Wissow (22)- Rubin (23)- Boyer (24)- Paharia (25)- Siebolds (26)- Gaedeke (27)- Schwedes (28)- Sousa (29)- Zauszniewski (30)- Musil (31)- Price Lea (32)- Davis (33)- Sigurdardottir (34)- Skelly (35)- Marshall (36)- Haughey (37)- Dunford (38)- Brinson (39)- Hampson (40)- Skinner (41)- Fife-Schaw (42)- Glasgow (43)- Strycker (44)- Ruggiero (45)- Foster (46)- Farmer (47)- Kinmonth (48)- Sutton (49)- hypertension (50)- glycosylated hemoglobin (51)- Ong (52)- de Haes (53)- Hoos (54)- Lammes (55)- Stewart (56)- Holmstrom (57)- Rosenqvist (58)- Piette (59)- Schillinger (60)- Potter (61)- Heisler (62)- diabetes-specific therapeutic relationship (63)- Zhang (64)- Verhoef میزان بالای حمایت اجتماعی نیز با بهبود خودمدیریتیدیابت همراه است(گالانت1،2003؛روگیرو،اسپیرتو2،باند3،کاستان4و مکگری5،1990؛تالجمو6و هنتینن7،2001).
اعتبار محتوایی و صوری(1)- content validity (2)- face validity (3)- Diabetes Self-Efficacy Scale-II (4)- van der Bijl (5)- van Poelgeest-Eeltink (6)- Shortridge-Baggett (7)- Personal Models of Diabetes Questionnaire (8)- Perceived Treatment Effectiveness Scale (9)- Beliefs of Treatment Effectiveness (10)- Chronic Illness Resources Survey (11)- Eakin (12)- Diabetes Family Behavior Checklist (13)- Schafer (14)- McCaul (15)- Social Support Scale (16)- communication (17)- Interpersional Processes of Care (18)- Doctor Support (19)- Provider-Patient Communication &%06612RVRG066G% مقیاس به وسیله سه نفر از استادان روانشناسی دانشگاه تهران ودو نفر از استادان غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهرانمورد تأیید قرار گرفت."