چکیده:
قرآن کتاب راهنمای هدایت و تربیت انسان است، این آخرین پیام الهی
برای بشریت، تا کنون به بیش از 140 زبان مختلف جهانی ترجمه شده که زبانهای
اروپایی، در تعداد و کثرت ترجمهها بر اغلب زبانهای دیگر دنیا برتری دارند.120 نوع
ترجمه انگلیسی، حدود 50 ترجمه فرانسوی، و 10 ترجمه به زبان روسی، بیانگر گوشهای از
این حقیقت است.بدون تردید ترجمهای کامل از قرآن مجید با توقع انعکاس همه دقایق و
عمق مفاهیم آن ممکن نیست.سعی ما دراین مقاله مقایسه و تطبیق ترجمههای معاصر * این
مقاله مستخرج از طرح پژوهشی(بررسی، مقایسه و تصحیح ترجمههای جزء 30 قرآن مجید در
زبان روسی: ترجمههای کراچکوفسکی، عثمانف و پوروخووا)به شماره 884/3/363 است، که با
حمایت مالی معاونت پژوهشی دانشگاه تهران در دست انجام است.قرآن در زبان روسی، با متن اصلی قرآن و نیز با ترجمههای متفاوت بوده است.امید
است این مقاله کمکی باشد برای تأیید ادعای حق و رد ادعای ناحق مترجمان قرآن در مورد
چگونگی و کیفیت ترجمههای قرآنی در زبان روسی.
خلاصه ماشینی:
"به تجربه بر نویسنده ثابت شده که اشکالات عدیدهای از ابعاد گوناگون در فرم و محتوای ترجمههای قرآن به زبان روسی وجود دارد، برخی از این اشتباهات شاید از نظر برخی صاحب نظران قابل اغماض باشند، مانند، اشتباه و یا نارسا معنا کردن اسامی سورههای قرآن، برای مثال، خانم پوروخووا 3 در ترجمه فاتحهالکتاب نوشته استو سپس ذیل آن آورده است(پوروخووا 1997، ص 18)، به نظر میرسد، خانم پوروخووا معنی این عبارت را درک نکرده باشد، زیرا کلمهواژهای توصیفی است و وظیفه کلمات توصیفی آشکار ساختن بیشتر موضوع است، این کلمه را از نظر دستوری در زبان روسی، میتوان صفت و یا صفتفعلی دانست، ساخت زبان روسی طوری است که صفت فعلی به مرور زمان به صفت و اسم تبدیل میشود، پس امکان دارد که کلمهای با یک شکل ظاهری از لحاظ صرفی، هم اسم باشد و هم صفت باشد و هم صفتفعلی.
ضمنااز نظر کراچکوفسکی صفت نیز نمیتوانسته متصور شده باشد، چون با اسم بعد از خود همخوانی ندارد، پس نتیجه میگیریم که وی کلمهرا به عنوان صفت فعلی در این عبارت درج کرده است و آگاهانه اسم یا فاعل مرجع آن را برای زیبایی و اختصار کلام حذف نموده است، و به احتمال قریب به یقین، عبارت اولیه وی یکی از دو شق زیر بوده است: در واقع ترجمه کراچوفسکی مبتنی بر تصور او بر سرآغازی این سوره است که گشاینده کتاب، یعنی همان فاتحهالکتاب، در صورتی که معانی عبارت پوروخووا فقط ترجمه شده، باز کننده!عبارت عثمانف نیز گنگ و ناروشن است، نهادن واژه قرآن در پرانتز نیز نشانه ابهام برای خود اوست، زیرا پرانتز در ترجمه اگر چه نشانه صداقت مترجم است، اما نشانه عجز مترجم نیز میتواند باشد، البته برخی مترجمان، از پرانتز استفاده تفسیری میکنند، برای مثال الهی قمشهای به ترجمه قرآن خود، الحاقاتی نیز افزوده، ولی او این کار را پس از ترجمه کامل متن انجام داده و با شرح و حاشیه خود به تفهیم موضوع کمک کرده است."