خلاصه ماشینی:
"ولی در حقیقت در شهر قم بود که محمد تقی قدر میگردید بیشترین دروس و متنوعترنی منابع را مطالعه نماید،که از آن میان به ویژه ادبیات بیشتر توجه او را جلب کرده،و به خصوص کتابهایی چون مقامات حریری،یا منابعی راجع به عرفان شیعه یا همینطور کتب فلسفی ملاصدرا،میرداماد و لاهیجی،تا برسد به کتابهای مربوط به فصاحت م بلاغت زبان-هنری که برای طلاب علوم دینی بیشترین اهمیت را داشت.
محلی که بعدا سنگ بنای بزرگترین کتابخانهء دانشگاهی ایران محسوب خواهد شد،به ویژه که ساختن چنین کتابخانهای مورد توجه و اهتمام مرحوم سید محمد مشکوة،استاد دانشگاه و یکی از علاقمندان به کتاب که مجموعهء در خور توجهی از نسخ خطی را هم برای خود فراهم آورده بود قرار داشت.
در این کتابخانه چون دیگر کتابخانههای پایتخت،کار فهرستنویسی به اهتمام دانشپژوه و دیگران خاتمه یافت،درحالیکه که تا قبل از سال 0131 اصولا فهرستی از منابع این کتابخانه در دست نبود و در این سال مرحوم میرزا یوسف خان اعتصام الملک مجلد کوچکی از فهرست این کتابخانه را منتشر کرده بود که این شروع فهرستنویسی کتابخانهء فوق محسوب میگردید،به انضمام پارهای مقالات که در این فاصله دربارهء منابع این کتابخانه منتشر شده بود.
لذا سؤال این بود که چگونه میتوان این مجموعهها را در کنار کتابهای دیگر قرار داد؟در اینجا محمد تقی دانشپژوه شیوهای را که کتابداران غربی برای قرار دادن کتابها در قفسه برحسب موضوعی اختیار کرده بودند مناسب تشخیص داد و لذا شیوهء خارجیها را در این باب به کار گرفت."