چکیده:
علامه عسکری قدس سره از جمله حدیث پژوهان شیعی معاصر، دارای دیدگاه ها و آرای خاص در تحلیل و ارزیابی میراث حدیثی فریقین بود. کتاب معالم المدرستین، نمونه مناسبی برای انعکاس آرا و دیدگاه های حدیثی ایشان است. وی در این کتاب با رویکردی تحلیلی _ انتقادی روایات فراوانی از منابع فریقین را مورد ارزیابی قرار داده و دیدگاه های نوینی در باره آنها ارائه کرده است. این مقاله می کوشد تا با تکیه بر کتاب یاد شده، مبانی و روش های حدیث پژوهی علامه عسکری را کشف و به تحلیل و بررسی اندیشه های حدیثی وی بپردازد.
خلاصه ماشینی:
3 در این میان، علامه عسکری به دلیل مبنا گرایی و روشمندی مطالعات حدیثیاش جایگاه برجستهای دارد و این نکتهای است که با مطالعه آثار گونه گون وی به دست خواهد آمد؛ بویژه در کتاب معالم المدرستین که موضوع آن بررسی مبانی دو مکتب اهل بیت( و خلفا در مسائل مهم شریعت و مقایسه آنها با یکدیگر است و طبیعتا لازمه چنین رویکردی تکیه بر مبانی مشخص و استوار علمی است.
2 در این میان، مسأله «حجیت سنت» و «کتابت حدیث» بیش از مباحث دیگر در کتاب معالم المدرستین مورد بررسی قرار گرفته است؛ زیرا علامه عسکری در بررسی دیدگاه مکتب خلفا و اهل بیت(، به دنبال طرح موضوعاتی بود که در تاریخ اسلام و شریعت نبوی نقش قابل توجهی داشته، تحلیل و ارزیابی آنها در اصلاح تفکر اندیشمندان اسلامی تأثیر گذار است.
در این میان، علامه عسکری با تأکید بر مصادر مهم اهل سنت و تحلیل روایات آنان، به یکی از مهمترین مسائل آن، یعنی مخالفت با نگارش حدیث، پرداخته و آن را در مکتب خلفا مورد نقد و بررسی قرار داده است.
این موضوع در آثار علامه عسکری نیز جایگاه مهمی داشته، پیوسته گوشهای از مباحثات ایشان را به خود اختصاص داده است؛ چنان که معرفی شخصیت «سیف بن عمر» _ که در بازشناسی هویت «عبد الله بن سبا» و صد و پنجاه صحابی دیگر نقشی اساسی داشت _ از مسائلی است که در کتاب معالم المدرستین مورد بازخوانی قرار گرفته است.