چکیده:
پس از نزول قرآن کریم در کسوت زبانی مشابه با زبان اعراب، ده ها هزار حدیث رسول اکرم و اهل بیت با همین زبان گفته و نوشته شدند (ر.ک به: حسینی، 1417ق، ص142/ حکیمی، 1381، ص37)؛ متونی چون نهج البلاغه و صحیفه سجادیه و نیز زیباترین مضامین و عمیق ترین نیایش های بشر با خداوند متعال، لباس همین زبان را پوشیدند؛ و این هم بزرگ ترین خدمت به زبان عربی بود. در دو سده اخیر، نهضتی در سرزمین های پهناور اسلامی شکل گرفت که از آن به «نهضت بیداری اسلامی» یاد می کنیم. صلای دعوت نهضت از سوی عالمان و ناصحان امت اسلامی در کشورهای مختلف، درافکنده شد. این دعوت ابعاد فکری و فرهنگی مهمی داشت که خود، راز پیشرفت و ماندگاری آن شد. یک اندیشه اساسی و محرک قوی برای نهضت فراگیر اسلام، اندیشه بازگشت به قرآن و اندیشه دیگر ـ که کمتر بدان پرداخته شد ـ اندیشه بازگشت به نهج البلاغه و اندیشه های امیرالمومنین بود. نهضت بیداری، با بین الملل اسلامی گره خورد و در قید و قالب های قومی و قبیله ای محصور نگشت؛ همان گونه که نهج البلاغه خود یک سند مهم بین المللی است و روی آوری به آن، به شیعیان محدود نمانده است. با این همه، در روی آوری به نهج البلاغه کوتاهی های فراوانی وجود دارد؛ لذا این منبع مهم، همچنان و با جدیتی افزون، باید مد نظر و توجه باشد.
خلاصه ماشینی:
"فصلنامه علمی-پژوهشی شیعهشناسی صفحات 69 تا 122 سال دهم/شماره /37بهار 1391 A Quarterly for shicite Studies Vol. 10/No. 1 Spring 2012 التفات به نهج البلاغه در آثار برخی از رهبران نهضتهای بیداری جهان اسلام معاصر دکتر ابو الفضل خوشمنش/استادیار دانشگاه تهران چکیده پس از نزول قرآن کریم در کسوت زبانی مشابه با زبان اعراب،دهها هزار حدیث رسول اکرم صلی الله علیه و اله و اهل بیت علیهم السلام با همین زبان گفته و نوشته شدند(ر.
از علامه طباطبایی در خصوص همان بهانۀ همیشگی پرسیده شد:چه باید کرد اگر در نهج البلاغه سخنی مغایر و معارض با قرآن و محکمات دین،یافت میشود؟او پاسخ را با یک پرسش انکاری میدهد:چنین مطلبی کجا در نهج البلاغه پیدا میشود؟ از علامه دربارۀ سخن یکی از استادان آن روز حوزه پرسیده شد که گفته است: «خدا رحمت کند شریف رضی را که زحمت فراوانی کشیده است،اما کاش اسناد خطبهها را نیز نقل میکرد؛زیرا تمام نهج البلاغه از حضرت نیست»،و اینکه استاد مور اشاره گفته بود:«سخن سلونی قبل ان تفقدونی فلأنا بطرق السماء أعلم منی بطرق الأرض،از باب مبالغه است؛نظیر پدری که به پسر خود بگوید:هرچه بخواهی برایت فراهم میکنم».
این حسینیه که مرکزی مردمنهاد در جایی آبرومند و با معماریی جذاب بود و در آن اندیشمندان و سخنوران حوزه و دانشگاه،میکوشیدند با بهرهگیری از گفتار و نوشتار،اسلام را به عنوان مکتبی زندگیساز به ایران و جهان عرضه کنند و تشیع را که از اساس،هدف اتهام انحراف بود و از سوی پارهای کشورهای اسلامی،یک حزب سیاسی برساخته و مصلحتی قلمداد میشد،به عنوان اصل اسلام و تجلیگاه راستین آن و نیز یک حزب تمام معرفی نمایند که برای ادارۀ دین و دنیای مردم،دارای طرح زندگی است و برخی بدعتهای راهیافته در آن نیز باید تصحیح شوند."