چکیده:
آیین قربانی از کهنترین آیینهای بیشتر ادیان است. انسانها در تمام ادوار کوشیدهاند تا با تقدیم هدیه و قربانی به خدا یا خدایان، خشنودی آنها را جلب کرده، از خشم و غضب آنها جلوگیری کنند. منشأ قربانی در ادیان، امر الهی است؛ اما این آیین در ادوار مختلف تاریخ، به علل گوناگون دستخوش تغییر و تحولهای زیادی شده است. با این حال، این آیین در ادیان مختلف، دارای شباهتهایی است که از آن جمله، یاد خدا و تقرب به او در انجام قربانیها است؛ چنانکه در مواردی نیز با یکدیگر اختلاف دارند؛ مانند جایگاه قربانی در شریعت و آداب آن. برای تبیین بهتر، شایسته است منشأ قربانی را در طول تاریخ ردیابی کنیم و ببینیم در ادیان گذشته، قربانی به چه نحو بوده است؟ آیا دست تحریف، گریبانگیر این آیین مقدس نیز شده است؟این نوشتار به دنبال پیدایش و پیشینة قربانی، اهداف و انگیزههای تقدیم قربانی و انحرافات پدید آمده در آن است.
The ritual of sacrifice is the most ancient ritual in most religions. Throughout the history، men have tried to attract God's or gods' satisfaction and prevent their wrath and anger by submitting presents and sacrifices to them. The origin of sacrifice in religions is divine decree، but this ritual has been subject to many changes and developments during different periods of history for different reasons. However، despite these changes and developments، the performance of this ritual in different religions has some similarities such as remembering God and having the intention of drawing nigh to Him when doing the sacrifices. There are some differences in some cases such as the status of sacrifice in the religion and its liturgies. In order to better expound the matter، it is advisable to seek the origin of the sacrifice in various periods of the history and its nature and to know how it was performed in previous religions. Was this holy ritual subject to distortion، too? The present paper tries to study the emergence and history of sacrifice، the aims and motives of offering sacrifice، and deviations and distortions appeared in its meaning and performance.
خلاصه ماشینی:
"تیلور معتقد است انسان ابتدایی هنگامی که به وجود روح و بقای آن پس از مرگ پی برد، سعادت و شقاوت خود را نیز از عالم ارواح دانست و به این نتیجه رسید که برای سعادت خود باید رضایت و خشنودی موجودات روحانی را به دست آورد و از خشم و غضب آنها رهایی یابد.
355 تبیین فروید از دین بر مبنای الگوی پدرـ فرزند، ممکن است در نگاه نخست در زمینة مسیحی، موجه به نظر برسد؛ زیرا مسیحیان از خدای پدر سخن میگویند؛ ولی با کمی دقت روشن میشود که این الگو اصلا قابل تعمیم به دیگر ادیان جهان نیست؛ برای مثال، در اسلام یا یهودیت، رابطة انسان با خدا، رابطة پدر و فرزندی نیست.
قربانی، عملی است که انسان با انجام دادن آن، تقرب الهی را میجوید و ایمان خود را تقویت میکند و از آنجا که دیدگاههای دیگر در مورد منشأ دین نادرست است، نظریات آنها دربارة منشأ قربانی نیز نادرست است.
» 436 اما فروید معتقد است که اعضای کلان با خوردن توتم به تزکیة نفس میپرداختند و اتحاد بین خود و هم قبیلهایها از یکطرف، و همة افراد قبیله با خدا را از طرف دیگر، مستحکم میکردند؛ 437 زیرا آنها فکر میکردند که از این غذا، خون درست میشود و این خون، طی همغذایی به تن همة شرکتکنندگان در تناول غذا جریان مییابد و آنها را متحد میکند.
این بود خلاصهای از چند نظریه در باب قربانی، اما نظرات دیگری نیز در مورد قربانی وجود دارد که بررسی آنها خارج از هدف این نوشتار است."