چکیده:
برزخ، مفهوم نام آشنایی است که علاوه بر به تصویر کشیده شدن در سینمای رایج جهان، با شکل گیری سینمای مشهور به سینمای معنا گرا در ایران، در پردة سینما به تصویر کشیده شده است. رویکرد رایج در سینمای جهان به مسالة برزخ به عنوان یک مرحلة جهان پس از مرگ، بر اساس «مسحیت عبرانی شده» و یا رویکرد «یهودی-مسیحی» گسترش یافته است. این نوشتار، پس از تبار شناسی رویکرد مذکور و مفهوم شناسی برزخ از منظر اسلامی و یهودی-مسیحی، برخی از مهترین آثار تولید شده در سینمای ایران در دهة اخیر با موضوع برزخ تحلیل شده و تاثیرپذیری آشکار آنها از سینمای جهان (که برخی از مهمترین آنها نیز تحلیل شده است) نشان داده می شود و در انتها تعارض این نگاه رایج در سینمای ایران با رویکرد شیعی دربارة جهان پس از مرگ توضیح داده میشود. ظرفیتهای معناگرایانة سینما برای بررسی ابعاد ماورایی شیعی نیز در این مقاله تبیین شده است.
خلاصه ماشینی:
"دین یهود در این موضع ویژگی خاصی دارد، زیرا هر چند مسئله جهان پس از مرگ برای یهودیان بسیار مهم است، اما مباحث مربوط به آن غالبا پس از تدوین تورات و به صورتی تدریجی، شکل گرفته و گسترش یافته است.
اما باید مامون درون بدن خواهر دوقلو حلول کند و با نیزه سرنوشت کشته شود، تا بتواند جسم یابد ولی کنستانتین خودکشی میکند تا خود شیطان به دنبال او بیاید تا بفهمد پسرش از او جلو زده است و از شیطان میخواهد تا در مقابل از مرگ خواهر دوقلویش جلوگیری کند و در این صورت از یکی از تبصرههای خدواند یعنی قربانی استفاده میکند و میتواند به بهشت برود اما شیطان ناراحت از این کار فقط نیکوتین بدن او را که موجب سرطان ریه او شده است از او میگیرد، به امید روزی که گناهانش موجب به جهنم رفتن او شود.
اما سؤال در این نکته است، که آیا در مفاهیم اسلامی هم به راحتی هر مردهای میتواند، با فرشتگان ارتباط برقرار کند؟ یا اساسا میتوان در آن عالم به هر سو که تمایل باشد، جهتگیری نمود؟ و یا شکل فرشتگان که در قرآن کریم با لفظ «ملک» از آن یاد میشود، همانگونه است، که یک صهیونیست مسیحی متناسب با فرهنگ خود به آن پرداخته است؟ بهویژه آنکه منحرف شدن از مشرب توحیدی آئین یهودیت و مسیحیت امروز و ترکیبهای آنها با هم مسجل است و ریشههای تاریخی این تغییر مسیر نیز رد بالا به صورت مفصل بحث گردید."