چکیده:
بسحق اطعمه شیرازی، ادیب و طنزپرداز نامی سده نهم هجری، و مهمترین محور معنایی آثار او وصف اطعمه
است. کلیات او به تصحیح دکتر منصور رستگار فسائی، در سال 1382 در تهران (مرکز نشر میراث مکتوب با
همکاری بنیاد فارس شناسی) چاپ شده، و این گفتار موجز، معرفی این چاپ از کلیات وی، و نیز در بردارنده نکاتی
از شعرهای بسحق اطعمه شیرازی است. نویسنده گفتار، بر آن است که طنزهای بسحق، راوی قصه شکمهای گرسنه و
چشمان حسرتبار مردم آن روزگار و آثار وی، حاوی مواد تاریخ اجتماعی است که گذشتههایی از زندگی واقعی مردم
را منعکس میکنند.
خلاصه ماشینی:
"کلیات او به تصحیح دکتر منصور رستگار فسائی، در سال 1382 در تهران (مرکز نشر میراث مکتوب با همکاری بنیاد فارس شناسی) چاپ شده، و این گفتار موجز، معرفی این چاپ از کلیات وی، و نیز در بردارنده نکاتی از شعرهای بسحق اطعمه شیرازی است.
البته بسحق عامی نبوده بلکه ادیبی درس خوانده و زحمت کشیده بوده ولی در بیان اصطلاحات و واژگان و حتی سلیقهها و آرزوها و گاه اعتراضات و نیش و کنایهها در واقع سخنگوی عوام است و مانند شاعر مردمی و مشروطهخواه سیداشرف گیلانی در قرن اخیر که ضمن توصیف میوهها و خوراکیها ـ خصوصا فسنجان ـ حرفهای خود را میزند.
بسحق شخصا خود را عدیل عبیدزاکانی ـ که از قضا معاصر هم بودهاند ـ میداند هر چند به نحوی با او فاصله میگیرد و لطیفهای هم بارش میکند: سخن این ضعیف با شعر او [= عبید] مناسبتی بغایت عجیب و غریب دارد و اگر خواهی که این مناسبت معلوم فرمائی چنان تصور کن که شاعران، شعری که گفتهاند همچون خانهای بوده که مبرز و مطبخ نداشت..."