خلاصه ماشینی:
"بموجب آمارهائی که از منابع سازمان بین المللی کار بدست آمدهبا وجود توسعه اتوماسیون در شوروی در فاصله سالهای 1951 تا 1955 تعدادکارگران و کارمندان در این کشور 9/5 میلیون نفر افزایش یافته است و مقاماتشوروی معمولا از این موضوع برای اثبات برتری رژیم اقتصادی خود براقتصاد آزاد و سرمایهداری استفاده میکنند ولی اگر این بیان برنامهریزان شوروی در زمینه نبودن بیکاری بنیانی ناشی از پیشرفتهای فنی واتوماسیون اصولا صحیح است ولی رژیم اقتصاد برنامهای شوروی و اروپایشرقی نیز تحت تاثیر آثار اجتماعی نامطلوب اتوماسیون قرار دارد ازآن جمله اشکالاتی است که آموزش و انطباق مجدد کارگران برای کار درسیستم اتوماتیزه دربر دارد و بیکاری اتفاقی )lennoitcirF( بطور عمدهناشی از اتوماسیون میباشد مثلا هنگامی که بدنبال اتوماتیزه شدن صنایعظرفیت تولید دستگاهها و ماشینآلات افزایش مییابد طبعا ظرفیت تعدادکارگران شاغل در این رشته در فاصله مدتی که اتوماسیون برقرار شد و انتقالبه شغل و موسسه جدید در حال کمکاری بسر میبرند ولی ظاهرا میتوان با توسعهاصول برنامهریزی و تقویت جنبههای فنی و تکنیکی آن میزان و حدودپیشرفتهای فنی را قبلا و بدقت ارزیابی کرد و بموازات آن تعداد آزادشده کارگران و یا ساعت کار صرفهجوئیشده را بدقت اندازهگیری و پیشبینینمود و سپس در فاصله مدت زمان کوتاهی کارگران زائد را برشتههای جدیدیا ضمیمه صنعت اتوماتیزهشده انتقال داد برای حل مساله«مطالعه آماریمکانیزاسیون کار»در شوروی کوششهای زیادی بعمل آمده و یکی از متخصصینشوروی بنام ی ب-کاواشا پیشنهاد جالبی برای محاسبه پیشرفتهای فنی وآثار آن بر سطح اشتغال بعمل آورده است که میتوان آنرا راه حل کلی اینموضوع تلقی کرد وی پیشنهاد میکند که اطلاعات آماری بر طبقهبندی تجهیزاتبا توجه به درجه اتوماسیون آنها در سیزده گروه زیر باید مبتنی شود: 1-ابزارهای دستی و وسایل ساده."