خلاصه ماشینی:
"»9 شهرهای کوچک با پذیرش سهم عمدهای از عوامل تولید،سرمایهگذاری و نیروی انسانی منطقه،درفواصلی متناسب با پهنه منطقهای،همچون وزنههایی به دور از کشش مرکزیت استان یا منطقه عمل میکنند وقادر به تثبیت مجموعه عوامل لازم برای شکوفایی ناحیه پیرامونی خود میگردند؛و این امر مهم فقط با پیگیری&%00411RDMG004G% تأمین این شهرها در زمینه امکانات زیربنایی،آموزش و بهداشت و درمان تحققپذیر خواهد بود.
relliM- dna lanoitaN ni eloR riehT;sertneC nabrU ,dlrow driht eht ni tnempoleveD lanoigeR ,ecneics lanoigeR fo slaunnA .
loV elbaniatsuS dna elvarT nabrU- fo ecnerefnoC naeporuE,tnempoleveD .
در مجموع این شهرها درونزایی-و در نتیجه خودکفایی-خود را مدیون شرایطبسیاری هستند که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: -تداوم ارتباط سالم و منطقی با نواحی روستایی اطراف به عنوان حلقه مهم و نقطه تحریک اقتصاد و بازارروستایی؛ -استمرار و تداوم فرهنگی و اقتصادی مبنی بر استفاده بیشتر از منابع و ذخائر طبیعی داخلی و در نتیجهوابستگی عمیقتر به امکانات و منابع ناحیه شهری برای رفع نیازهای محلی و منطقهای؛ -سطح مصرفزدگی بسیار اندک و الگوی مصرف و تغذیه متناسب با شرایط و مقتضیات اقلیمی واقتصادی؛و بالاخره -الگوی ساخت و معماری سنتی و بومی رایج مبتنی بر مصالح و امکانات عمدتا محلی.
-در میان شبکههای شهری در سطح منطقهای،شهرهای کوچک با جمعیت کمتر از 50 هزار نفر میتوانندبا عملکرد و نقش واسطهای و ارتباطی خود میان شهرهای بزرگتر و نواحی روستایی،نقاط امید و قوتی در تحققاهداف توسعه پایدار منطقهای باشند؛البته در صورتی که با برنامههای خاص حمایتی،زمینه یکپارچگی و ارتباطهمهجانبه این شهرها با دیگر شهرها و روستاهای منطقه فراهم گردد."