چکیده:
در این نوشتار ابتدا به بحث مختصری پیرامون نوع و رنگ پوشش نیروهای نظامی
در عصر پیامبر صلیاللهعلیهوآله و خلفای پس از او تا عصر عباسیان پرداخته میشود، آنگاه
تلاشهای آنان برای یکسان سازی نوع پوشش نیروهای رزمی جهت هماهنگی و
تشخیص نیروهای خودی از دشمن، تشریح میشود. سپس از دو نوع نشان با عنوان لوا و
رایت، در سپاه رزم آن روزگار، سخن به میان آورده و تفاوتها، کارکردها و جایگاه
آنها در لشکر اسلام بر میشماریم و سیر تحول آن را از عصر پیامبر صلیاللهعلیهوآله تا عصر
عباسیان دنبال میکنیم.
خلاصه ماشینی:
"از پرچم کاوهی آهنگر، که تکهای از لباس چرمین آهنگری او بود و برای دادخواهی علیه ستم و ستمگری به کار برده شد، تا پرچم چینیها که اژدهای اسطورهای رودخانهی گنگ یا زرد بر آن نقش بسته است و نیز از پرچم عقاب عصر رسول خدا صلیاللهعلیهوآله ، تا پرچم سیاه ابومسلم خراسانی و نیز پرچم سرخ خرم دینان و پرچم سبز علویان، همه و همه از یک طرف رمز، نشانه، زبان و علامتی است برای بیان اندیشهها، عقاید، مذاهب و احساسات درونی یک ملت، قوم و یا یک نژاد و از طرف دیگر علامتی است برای شناسایی نیروهای خودی از دشمن و یا جایگاه قبیله و نیروهای آن در جنگ.
29 این پرچم نشان اتحاد و یکپارچگی لشکر و انسجام نیروهای تحت فرمان فرماندهی کل بود، که آن را پرچمدار کنار فرماندهی کل به اهتزاز در میآورد و یا آن را در میدان جنگ معمولا در قلب آرایش و سازماندهی سپاه بر سر نیزه کرده و شجاعترین جنگ جوی کل لشکر آن را حمل میکرد30 حاملان لوا از سوی رسول خدا صلیاللهعلیهوآله یا خلیفه انتخاب میشدند.
95 نتیجه در یک بررسی اجمالی از سیر تحول در پوشش نظامی در عصر اسلامی از آغاز تا عصر عباسی، تلاشهای فراوان پیامبر صلیاللهعلیهوآله و خلفا و امرا و فرماندهان را میبینیم که میکوشند برای انسجام بخشیدن و شناسایی نیروهای خودی از دشمن، به پوشش یکسانی دست یابند و آن را در جنگها مورد استفاده قرار دهند، که این امر به ویژه در سدههای اخیر و در ارتشهای منظم مورد توجه قرار گرفته است."