چکیده:
محدوده ای از عقاید، احساسات، رفتارها و ویژگی های هر عضو خانواده که برای دیگر اعضا آشکار نباشد یا علی رغم آشکار بودن، از افشای آن راضی نباشد و در مقابل ورود و نظارت دیگر اعضا واکنش نشان دهد، حریم خصوصی تلقی می گردد؛ مانند حریم خلوت، حریم اطلاعات، حریم جنسی، حریم ارتباطات و حریم شخصیت. نگارنده در مقاله حاضر، دلایل عقلی، نقلی و فطری را برای اثبات حریم خصوصی در روابط خانوادگی بیان می کند و با استناد به آیات، روایات و آرای فقها لزوم رعایت این حریم را بررسی می نماید. سپس با اشاره به حمایت های نظام حقوقی ایران از حریم خصوصی، ضرورت استخراج الزام های قانونی از الزام های اخلاقی را پیشنهاد می کند و ضمانت اجرای معنوی (چون پاداش دنیوی و اخروی) و ضمانت اجرای مادی (مانند جبران خسارت و حد و تعزیر) را مطرح می سازد.
خلاصه ماشینی:
عواطف عمیق و همبستگی روحی حاكم بین اعضا، خانواده را به صورت نهاد ممتازی جلوهگر میسازد و این ذهنیت را در انسان پدید میآورد كه شایدهیچگونه حریمی برای ورود هر یك از اعضا در امور دیگر اعضا وجود نداشته باشد؛ ولی با امعان نظر در قواعد اخلاقی و حقوقی حاكم بر مناسبات خانوادگی در مییابیم كه استحكام و بقای مناسبات عاطفی و اجتماعی منوط به كاربست همین قواعدی است كه علاوه بر تأكید عناصر مشترك در تحكیم خانواده به نحوی حریم خصوصی را مورد شناسایی قرار داده است.
دسته دوم ـ ادله اختصاصی حریم خصوصی در مناسبات خانوادگی در تعالیم اخلاقی و حقوقی اسلام آیات و روایاتی را مییابیم كه بر حریم خصوصی در مناسبات اعضای خانواده دلالت دارند كه به برخی از آنها اشاره میشود: الف ـ حریم خصوصی جنسی: خداوند متعال در آیه 58 سوره نور دسـتور میدهد كه غلامان و كودكان نابالغ شما در شبانه روز سه وقت باید با اجازه قبلی به اتاق شما وارد شوند : قبل از نماز صبح، و نیمه روز كه جامههای خود را برای استراحت از تن بیرون آوردهاید و پس از نماز عشا كه برای خواب مهیا شدهاید.