خلاصه ماشینی:
"اما"دیگری"تنها معنای او یا آن نیست که برای بیان وجه مشترکاول شخص و دوم شخص به کار رود،و مفهوم اولیهی آن است که بهیکتایی مطلق من-تو باز میگردد.
سفید و سیاه نماد دو قطب متضاد ساتوا و تاماسبه شمار میآیند و ضمن آنکه بالذاته رنگ محسوب نمیشوند،و رنگسرخ در میانه این دو،نماد راجای یا گونای میانی است.
28سپس به زوج آغازین کمالمطلق-کمال لایتناهی و حضور رازآمیز آن در واحدانیت الهی پرداختهشد:کمال،وجه نهفته مطلق و لایتناهی است و میتوان آن را به عنوانبعد سوم ذات احد،از آن دو"استخراج"نمود.
این تلفیق دو تایی و سهتایی در مبحث رنگها نیز جایز است:اگر زرد در آبی و قرمز نهفته باشد،دو فام فیروزهای و ارغوانی حاصل میگردد که ترکیب آنها چشمنوازبوده و هر یک مکمل دیگری میباشد.
با این حال وجود سهگانگی درزوج مذکور،مبرهن است چرا که هر دو فام،مکمل بودن خود را مدیونحضور رنگ زرد میباشند.
به همان ترتیب که سات نخستین تعین مطلق به شمار میآید،آناندایا رهایی نیز اولین تعین بیکرانگی و متناظر با اقنوم سوم است.
الرحمن را میتوان بینهایت فراگیر تعبیر نمود که به طور ضمنیبه پیوند عمیق و منطقی میان رحمت و حق اشاره میکند و این هر دو بارنگ آبی نمادپردازی میشوند.
این امکان وجود دارد که یکی از ابعاد سهگانهی حق تعالی درموجودی نمود برجستهتری داشته باشد اما باید یادآور شد که تمامیموجودات به طور تکوینی از هر سه وجه بهره بردهاند.
نقش این دو در حماسه با عملکردسامی رحمت در عربی همخوانی داشته و همان دو رنگ نیز برای آنهابه کار رفته است."