خلاصه ماشینی:
"به اعتقاد یحیی محمد،اگر تقیه در اینحجم گسترده مورد استفاده قرار گرفته باشد،احادیث غیرتقیهای باید به سبب شرایط،به ویژه در عصر امام صادق(ع)بسیار کم باشد؛حال آنکه اغلب روایات نقلشده ازامام صادق(ع)،تقیهای نیستند و این امر با عمل به تقیهمنافات دارد؛بدون در نظر داشتن اینکه از میان روایاتفراوان امام صادق(ع)در منابع حدیثی شیعه،بیشترینروایات تقیهای،مربوط به دورههایی از زندگی امام(ع)است که اختناق شدیدی حاکم بوده است و در دوران انتقال حکومتها که شرایط سیاسی تا حدودی آزادیعمل بیشتری ایجاب میکرد،لزومی برای رعایت تقیه درروایات وجود نداشته است.
حال آنکه خداونددر قرآن کریم از زبان پیامبر اکرم(ص)فرموده است:{/(ولو کنت أعلم الغیب لاستکثرت من الخیر و ما مسنیالسوء)/}(الأعراف،188)چگونه شخصی میتواند همۀ اینعلوم را جمعآوری کرده و آن را از ابتدای خلقت تا روزقیامت در کتابی بیاورد؟ یحیی محمد پیدایش فرقههای گوناگون در شیعهو حیرت در جانشین امام معصوم(ع)را ناشی از عدمآگاهی و علم ائمه(ع)به جانشینان خود دانسته و از این رهگذر به نفی وجود روایات ائمه دوازدهگانه پرداخته وپنهان بودن نام امام بعدی را حتی از نزدیکان اصحابایشان،دلیل عدم وجود نصی برامامت دانسته و فشارشرایط سیاسی و تقیه را در اینباره نفی کرده است.
برای نمونه هنگامی که در صدداثبات اکتسابی بودن مقام امامت برآمده است به آیۀ{/(وجعلنا منهم أئمة یهدون بأمرنا لما صبروا و کانوا بآیاتنایوقنون)/}(السجدة،24)و{/(و الذین یقولون ربنا هب لنامن أزواجنا و ذریاتنا قرة أعین و اجعلنا للمتقین إماما)/}(الفرقان،74)اشاره کرده و برای نشان دادن عدم ارتباطبین معنای امامت با سیاست،تعاریف مربوط به امامتدر شیعه را نامتناسب با قرآن کریم خوانده و الفاظ قرآنکریم را فاقد اشارۀ صریح به معنای سیاسی امامت دانستهاست."