چکیده:
میرنصیرخان تالپوری متخلص به جعفری شاعر و نویسنده قرن 13 هجری درحیدرآباد سند حکومت داشت. با انگلیسی های امپریالیست جنگید و اسیر گشت و از حیدر آباد به بمبئی و کلکته فرستاده شد. مدتی همچون اسیران با او رفتار می شد و سرانجام غم غربت و دوری از خانواده در سال 1261 دردمدم او را از پا در آورد. او به هر دو زبان فارسی و اردو دیوان شعر دارد. اشعارش دارای سوز و حال خاصی است چرا که غم غربت و اسارت و دوری از خاندان، قدرت عاطفی زیادی به ابیاتش بخشیده است. لحن حبسیات او در مثنوی تاثرانگیز است که با وجود داشتن بحر متقارب، غم و اندوه تراژ یکی را به خواننده القا می کند. علاوه بر آن زبان شاعر ساده است و ترکیبات و عبارات و کلام او خوش اهنگ می باشد. صورت های خیالی جذاب به ویژه انواع تشبیه در سخن او دیده می شود. یکی از ویژگی های مهم سخن او سهل و ممتنع بودن کلام اوست که شباهتی به شعر فرخی سیستانی پیدا می کند. او نویسنده ای شیوا سخن نیز بوده است. مکاتیب او از این لحاظ دارای نثری بلیغ و فصیح و استوار است که حسب حال این حاکم گرفتار را به شیوایی و رسایی نقش می زند.
خلاصه ماشینی:
"Key Words: Jaffery, Talpur, Ghazal, Ishq, Ambiguity, Similes Introduction Nom de plume ‘Ja’fari’ ,titled ‘Hashmat Dastgah’, ‘Shaukat Paygah’, famous in Hind, ruler of Sind, the dignified Just , Mir Nasir Khan Talpur (Tatavi 1958 :104).
In the 13th century (1843)the Mir’s of Sind were defeated by the British near Hyderabad and much part of Sind came under the British rule in India" ( Musahib 1383AH:1347) From the cultural point of view, the Persian language, from the time of Mahmud’s attack over Sind , became popular in Sind and it became the language of religion and art.
ز بس تشنگی شـــه کربلا ز سوزست چشمان من چو سحاب (53/6) جعفری غرق می شود عالم چشم تــو اشکبــار گـر این است (76/6) Super Structure of Ja’feri’s Ghazal It is true that big emotional meanings create tremendous artistic works, but if the superstructure of these works is not innovative, strange and appealing we will never be able to come across these eminent works."