خلاصه ماشینی:
"گفتار اول-موضع کنوانسیون پالرمودر خصوص جرایم ارتکابی اشخاصحقوقی کنوانسیون پالرمو به عنوان اولین سند بینالمللیدر صحنه حقوق بینالملل کیفری است کهمسئولیت کیفری اشخاص حقوقی رامیپذیرد،با این حال نیز باید توجه داشتهباشیم که کنوانسیون بیشتر بر مسئولشناختن اشخاص حقوقی تاکید نموده استتا مجازات آنها.
مبحث هشتم-بررسی مسئولیتکیفری اشخاص حقوقی فاقدشخصیت حقوقی بینالمللی درکنوانسیون پالرمو همانگونه قبلا ذکر شد در کنوانسیون پالرمو؛نظر به اینکه اکثرا گروهها در ارتکاب جناباتسازمانیافته فراملی دخیل هستند و با توجهبه اینکه،این گروهها میتوانند در دولتی بهثبت رسیده و یا حتی جزء اشخاص حقوقیحقوق عمومی باشند،لذا مسئولیت کیفریآنها«شخص حقوقی»در این کنوانسیونبه صراحت پذیرفته شده است.
این نظریه از دو نظریهقبل بهتر بود چار که حقایق اجتماعی و حقوقیرا توجیه میکند و طرفداران آن بر این باورندکه مجازی یا حقیقی بودن شخص حقوقیمسألهای مجعول و ساختگی است و شخصیتحقوقی مفهوم انتزاعی و تأسیس حقوقی استکه از ابداعات تمدن امروز است و نهایتا درخصوص اینکه کدام یک از نظریات مذکوردر سیستم حقوقی ایران قابل قبول است،پی بردیم نظریهی واقعی بودن بیشتر قابلقبول بود،چرا که قوانین ایران با گسترش وجودفعالیت اشخاص حقوقی و آزادی نسبی در این شاید به جرأت بتوان ابرازداشت که یکی از مهمترینجرایمی که هم توسط اشخاصحقیقی و هم توسط اشخاصحقوقی ارتکاب مییابد همینجرایم علیه اشخاص باشد کهاز زمرهی آن جرایم قتل وصدمات بدنی میباشد زمینه مساعد است و همچنین در حقوق ایراناصل بر اهلیت شخص حقوقی است و اصولااو برخوردار از تمام حقوقی است که شخصطبیعی از آن برخوردار است،مگر آنچه برحسبطبیعت ویژه انسان است."