چکیده:
ذخیرهء نامهای تاریخی این سنگ نبشته،اعم از نامهای جغرافیایی و نام مردان تاریخساز،که هیچگونه دگرگونیای را نمیتوانستهاند به خود راه دهند و همچنان به صورت تاریخی خود برای ما محفوط ماندهاند،نیز بسیار ارجمند و گرانبها است.با تفسیر سنگنبشتهء بیستون ازاینروی یک بار دیگر از نزدیک با این نامها آشنا میشویم.
خلاصه ماشینی:
"کار خود را کرده بوده است.
داریوش در این بند از قانون خود سخن به میان آورده
شگفتانگیز است که داریوش در اینجا از نبود کسی برای بازستاندن قدرت شکوه میکند،درحالیکه در سنگنبشتهء
اما این داستان گئوماته،یکی از داستانهای پیچیدهء تاریخ دورهء هخامنشی است که فرمایش چیزی را از تاریکی فضای آن نمیکاهد.
گاهی نقش داریوش در تاریخ ایران باستان چنان متبلور است که شخصیت و همچنین کارهای کورش.
نمیتوانسته است بداند که مردم و مورخان روزگاران آینده به هنگام پرداختن به گزارش او،از حافظهء تاریخی خود
داریوش بوده است که باید آن را در سال 521 پیش از میلاد
است و داریوش از سر غرور فقط موضع برتر سپاه خود را
در این بند نیز فرمایش دربارهء شورش مردی است از
بعد داریوش که خود المثنای چیستخمه است و
این بندها همچون اندرزی است از داریوش به فرمانروان
پس داریوش در این بند عملا کم لطفی خود را به کورش
شنگ نبشتهء بیستون است و اشاره دارد به یاران داریوش که
در کنار این عناصر است که میباید فرمایش خود داریوش-که قطعا"نمیتواند خالی از شائبه باشد-سنجیده
داریوش خود گفته است:«نبود مردی،نه پارسی،
سراسر تاریخ هخامنشیان این باور محسوس است که تنها
مکرر برای داریوش از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است.
اشارهای به دین مردم این سوی بین النهرین نشده است.
چون این شیفتگی را دید،بالا پوش خود را به داریوش بخشید.
یکی از بلند پایگان مادی دربار داریوش و رئیس تشریفات خشیار شاه از سال چهارم تا سال نوزدهم حکومت او بوده است.
آرامگاه ایستادهاند،مربوط به 6 یاران داریوش باشد،در این صورت باید بپذیریم که"