چکیده:
مقاله حاضر، مطالعهای اکتشافی در دستیابی به مفهوم، ابعاد و انواع امنیت و راههای تامین آن در نظام اسلامیاست و تلاش مینماید که دیدگاههای اسلامی در موضوع حاضر را بر اساس شواهد قرآنی و روایی، تدوین کند و به ویژه ساز و کارهای تامین امنیت را به تفکیک ابعاد متنوع و موضوع امنیت، مورد اشاره و تاکید قرار دهد. در تعاریفی که از امنیت ارائه میشود یکی از معیارهای اساسی، حفظ و ایمنی ارزشهای اساسی و حیاتی مورد قبول جامعه است. یعنی در هر نگرش نسبت به امنیت، مساله ارزشها برای انسان مطرح میشود. از دید اسلام، امنیت یکی از اصول فردی و اجتماعی، سیاسی و نظامی، حقوقی و قضایی، زمینه ساز بهره وری از مزایا و مواهب حیات و تکامل بشر، و یکی از مقدسترین آرمانهاست. آیات الهی با تاکید بر اصل کرامت و ارزش والای انسان بر حفظ حرمت و حریم او و امنیت فردی و اجتماعی افراد در حوزههای فردی و اجتماعی و مخالفت با هر گونه تعدی به او پای فشرده اند. در اندیشه اسلامی، امنیت فردی و اجتماعی را باید در سایه تقوا، عدالت رعایت حرمت و حقوق انسانها و دفاع از مظلومان و برخورد با مفسدان و معیارهای انسانی و الهی جست و جو کرد.
خلاصه ماشینی:
"کلید واژهها: امنیت، امنیت ملی، امنیت در قرآن و روایات مقدمه از ابتداییترین پرسشهایی که انسانها دارند این است که: چگونه آرام زندگی کنیم؟ جامعه امن و آرام چه ویژگیهایی دارد؟ آسایش و آرامش مادی و معنوی، روحی و جسمی، فردی و اجتماعی، چگونه به دست میآید؟ پرسشهای فوق نمونهای از صدها سوالی است که هر انسانی دارد و در انتظار شنیدن پاسخ و یافتن راه حل برای آن است و همه حکومتها و نظامهای سیاسی اجتماعی نیز، خود را برای دادن چنین پاسخ و ارائه راه حل موظف دانسته و مدعی برقراری امنیت در جامعه هستند.
قرآن یکی از اهداف استقرار حاکمیت خدا و استخلاف صالحان و طرح کلی امامت را تحقق امنیت معرفی کرده است: خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند، وعده داده است که حتما آنان را در این سرزمین جانشین خود] قرار دهد.
در ادامه به شواهد قرآنی و روایی مطلب بیش گفته اشاره میشود: مبحث اول: آیات قرآن امنیت را از برکات نازل الهی بر مومنین و مایه افزایش ایمان آنها میداند و میفرماید: اوست آن کسی که در دلهای مومنان آرامش را فرو فرستاد تا ایمانی بر ایمان خود بیفزایند.
مبحث دوم: روایات امنیت در کلیه ابعاد و همچنین در بعد مهم سیاسی و نظامی مورد توجه اکید معصومین(ع) بوده است به ویژه نهج البلاغه آیینه تمام نمای این نوع نگرش و عنایت است."