امام علی علیه السلام از منظر قرآن

"الف ـ تثبیت شأن نزول: تنها شیعه ادعا نمی‌کند که آیه در شأن حضرت علی(ع) نازل شده بلکه تعداد بسیاری از بزرگان اهل تسنن نیز بر آن تصریح کرده و آن را در منابع معتبر خود نقل کرده‌اند؛ از جمله: «ابن عباس»، «عمار یاسر»، «عبدالله بن سلام»، «سلمه بن کمیل»، «انس به مالک»، «عتبه بن حکیم» «عبدالله ابی»، «عبدالله بن غالب»، «جابر بن عبدالله انصاری» و «ابوذر غفاری». حافظ ابوجعفر محمد بن جریر طبری از زید بن ارقم و حافظ ابونعیم اصفهانی از بوسعید خدری (صحابی معروف) نقل کرده‌اند که این آیه در پی معرفی علی(ع) به عنوان جانشین پیامبر در غدیر خم، در شأن آن حضرت نازل شده است. 2. مباهله، سند زنده‌ای برای عظمت اهل بیت(ع) است؛ زیرا اکثر مفسران شیعه و سنی تصریح کرده‌اند که این آیه در حق اهل بیت پیامبر نازل شده است و پیامبر تنها کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد، فرزندانش امام حسن و امام حسین(ع) و دخترش فاطمه و علی(ع) بودند. آیات انطباقی مقصود از آیات انطباقی، آیاتی است که مفاهیم آن‌ها، عام و دارای مصادیق بسیاری است و علی(ع) به عنوان مصداق بارز و کامل مورد نظر است؛ یعنی این آیات درباره امیر مؤمنان نازل شده است؛ اما نه از باب اختصاص و انحصار، بلکه به‌عنوان جری و انطباق که از بین دهها آیه‌ای که وجود دارد، به برخی از آنها بسنده می‌کنیم: الف ـ آیة «ود»: « ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا. تفسیر برهان آن را به پنج طریق از ثعلبی و دیگران از امام سجاد علیه‌السلام نقل کرده است که حضرت فرمود: «این آیه در شأن علی(ع) نازل شده است که در شب هجرت در بستر رسول خدا(ص) خوابید."