چکیده:
نقش آموزههای دینی در سلامت انتخابات، براساس آرای امام راحل و مقام معظم رهبری که شرکت در انتخابات را فریضه دانسته و مصلحت نظام و بالندگی آن را در انتخابات سالم و آزاد میدانند، حداقل در سه محور، بسیار برجسته و قابل رصد است که عبارتند از: اصلاح دیدگاه و نگرشسازی، حاکمیت اخلاق و نظام ارزشی و طراحی نظام ارتباطی کارآمد.آموزههای دینی در بعد نگرشسازی، حضور در انتخابات را از جنس تکلیف دینی و فریضه جلوه میدهد نه به عنوان ابزار قدرت؛ در بعد حاکمیت اخلاق و نظام ارزشی، مقولات اعتمادسازی و اثبات قابلیت ارزشی به معنای شایستگی حرفهای و صلاحیت اخلاقی را پیشنهاد میدهد. در بعد نظام ارتباطی کارآمد، حضور دین و آموزههای آن، منجر به تعامل معقول، تأثیرگذاری معنوی، مصلحتمحوری و تعالی معنوی میشود که در امر انتخابات، ارکان عقلانی محسوب میشوند. برآیند حضور دین در ابعاد مذکور، تضمین سلامت انتخابات است.
The role of religious teachings in the health of elections, based on late Imam Khomeini and ayatollah Khamenei's viewpoints who believe it is religiously obligatory to participate in elections and consider healthy and free Elections as the expedience of the system and its growth is outstanding and can be traced in at least three axels as following: correcting the attitudes and creating new ones, domination of ethics and system of values and designing a viable communicative system.To create new attitudes, Islamic teachings depict participation in elections as a religious duty and obligation not a power tool. For domination of ethics and system of values it suggests trust building and proving the value capability meaning professional competence and ethical qualification. For a viable communicative system, presence of religion and its teachings lead to a reasonable interaction, spiritual influence, inclination toward expedience and spiritual growth that are among the intellectual foundations in elections. Presence of religion in these aspects totally guarantees the health of elections.
خلاصه ماشینی:
3. عقلانیت در رفتار حرفهای: در یک جریان سیاسی ـ اجتماعی عظیم مانند انتخابات، نقش اساسی در معیارشناسی مقولة سلامت، عملکرد درست نامزدهای انتخاباتی، ناظران انتخابات و نیز مردم است که اگر مبتنی بر عقلانیت و به دور از احساسات باشد، عرصة انتخاب، عرصهای واقعی با نمادهای عینی برای معرفی و تبیین میشود.
4. تعالی معنوی: سه مولفة قبلی این محور، یعنی تعامل معقول، تأثیرگذاری معنوی و مصلحت محوری، به وجهی حداقلهای مورد انتظار آموزههای دینی در هر امر اجتماعی و انتخابات است؛ یعنی اگر عرصة انتخابات، فاقد این صفات باشد، خود جریانی انحرافی و مخل نظام ارزشی است.
صفت چهارم، یعنی تعالی معنوی، شأن واقعی فرایند انتخابات را بالا میبرد و عملا نشان میدهد که عرصة آن، عرصهای پاک، سالم و بالنده است؛ یعنی انتظار دین، حاکم دینی و ولی فقیه از مردم و مسئولان، این است که انتخابات از چنان سطحی از عقلانیت برخوردار باشد که فرایند آن منجر به بصیرت معنوی، ارتقای شعور سیاسی مردم، اقتدار ملی و جهانی نظام، یأس دشمنان و استقلال ملی گردد؛ یعنی تبدیل به دانشگاهی شود که منجر به تولید علم و بالندگی اجتماعی گردد.
نتیجه براساس ساختار پژوهش، یافتهها و تحلیل مطالب، در نسبت بین سلامت انتخابات و عمل به آموزههای دینی و معیار قرار دادن دیدگاههای امام راحل و مقام معظم رهبری به عنوان معماران انقلاب و شاخص سلامت نظام، به دست میآید که: مقولة سلامت، در هر کجا به کار رود، مقولهای معنوی و متافیزیکی است؛ یعنی منشأ دینی و وحیانی دارد.