خلاصه ماشینی:
"نزد معلمان بومی آموزش انگلیسیبه عنوان زبان خارجی اعزامی به کشور میزبان که طبعاتمایلات خود را به فرایند آموزش انگلیسی تحمیلمیکنند،آموزش فرهنگ(زبان)مقصد،از شرایط ضروریآموزش این زبان به شمار میرود؛زیرا،به نظر آنها در غیراینصورت،محصلان با زبانی توخالی و بدون محتوایفرهنگی روبرو خواهند شد و نخواهند توانست بهفرهنگ زبان انگلیسی احساس وابستگی کنند.
بنا به گفتۀ فرودنشتاین وهمکاران(1981)،فراگیرندگان انگلیسی به عنوان زبانخارجی در کشورهای صنعتی اروپایی نیز مایلند گونهایاز انگلیسی بین المللی را فراگیرند که از معیارها وارزشهای فرهنگی گویشوران بومی آن زبان عاری باشد.
بررسی عمیقتر در این زمینه نشان میدهد که علاقۀمردم کشور میزبان به فراگیری انگلیسی بر پایۀ معیارها وارزشهای ملی و بین المللی از آن حکایت دارد که آنهااحتمالا مایل به دوزبانه شدن منهای دوفرهنگه شدنهستند،یعنی به پدیدهای که پالستون(!978)نیز پیش ازاین از وجود آن خبر داده است.
واضح است که مفهوم دوزبانگی منهای دوفرهنگه شدن(که سعی بر تفکیکفراگیری زبان مقصد از زمینۀ فرهنگی ملی-مدار آن دارد)خیلی زود با تلاشهای هرچند غیر عمدی معلمانانگلیسیزبان(که طبعا معیارها و ارزشهای فرهنگیکشور انگلیسیزبان را در قالب بخشی از کار تدریس زبانخارجی به محصلان خود،ترویج میکنند)،روبهروخواهد شد.
همچنین منظور این استکه باید به زبانآموزان فرصت بیشتری داد تا بتوانندانگلیسی را علاوه بر استفاده در امور داخلی در اوضاعبین المللی مورد علاقۀ خود نیز به کار گیرند و در پایانیادآور میشویم علاوه بر اینکه لازم است انگلیسی درشرایطی تدریس شود که به لحاظ فرهنگی و بینافرهنگیبا اوضاع روزمرۀ زبانآموزان مناسب باشد،باید هرچهبیشتر تلاش گردد تا معلمان آنها نیز از میان دوزبانههایکاملا متبحر-داخلی و یا اهل کشورهای انگلیسیزبان-گزینش شوند."