خلاصه ماشینی:
"اما پیش از پرداختن به ایننظریهها باید یادآور شد که در این زمینه دودسته عوامل یا دو مجموعه نیرو وجود دارد:گروه نخست افزایش نابرابریهای منطقهای(در جریان رشد اقتصادی)را موجبمیشوند زیرا در جریان رشد،سرمایه ونیروهای متخصص به سمت مناطق مساعدترمهاجرت کرده و مناطق نامساعدتر ازامکانات قبلی خود نیز تخلیه میشوند.
برای نمونه،44/3 درصد از جمعیتکشور در سال 1370 در گروه سنی 14-0 سالقرار داشتند در حالی که این نسبت درکشورهای توسعه یافته حدود 25 درصدمیباشد یعنی بار تکفل در ایران حدود 2 برابرکشورهای توسعهیافته بوده است.
گفته میشود اقتصاد ایران(بویژه پیش ازانقلاب اسلامی)اقتصادی متمرکز بودهاست به این معنی که برنامهریزی وتصمیمگیری در مرکز صورت میگرفته وتصمیمگیری در مرکز صورت میگرفته واستانها در این زمینه صورت میگرفته واستانها در این زمینه تأثیرگذار نبودهاند بلکههر استان بسته به نفوذ و پایگاهی که در مرکز ودر میان تصمیمگیران داشت از منافعبرنامهها برخوردار میشده است،این امربویژه پس از افزایش درآمدهای نفتی کشورشدت گرفت چرا که باعث شد از یک طرفتهران(به عنوان مرکز سیاستگذاری)ازاستانها بینیاز شود و از طرف دیگر استانهااز جهت مالی و اداری به مرکز نیازمند بودند.
عوامل مؤثر در کاهش نابرابریهایمنطقهای: به طور خلاصه میتوان گفت به لحاظنظری تأکید اسلام به عنوان ایدئولوژیانقلاب اسلامی بر تأمین قسط و عدل و وجودسه بخش خصوصی،تعاونی و دولتی دراقتصاد ایران(بر اساس قانون اساسی)واعلام تأمین عدالت اجتماعی به عنوان یکیاز اهداف مهم دو بخش اخیر،در فراهم نمودنبستر لازم برای کاهش ناهمگونیهای استانی مؤثر بوده است.
cimonocE,ladryM rannuG-rednU dna tnempoleveD,nodnoL,snoigeR tnempmoleved.
inU oiratnO cimonocE,rannuG ladryMdempoleved-rednU dna yroeht,neuhteM,nodnoL,snoigeR."